ارتباط بین مصاحبه و آزمون کتبی در پذیرش دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته های آموزش پزشکی و مدیریت توان بخشی

مقدمه: در مقطع کارشناسی ارشد، در سال های ۸۶ و قبل، علاوه بر آزمون کتبی، از داوطلبان رشته های مختلف مانند مدیریت توان بخشی و آموزش پزشکی، برای مصاحبه هم دعوت به عمل می آمد. در این مطالعه سعی شده علاوه بر تعیین نقش مصاحبه در پذیرش دانشجویان رشته های آموزش پزشکی و مدیریت توان بخشی در سال های ۸۵ و ۸۶ به ارتباط بین مصاحبه و امتحان کتبی هم پرداخته شود. روش ها: در این مطالعه، نمرات مصاحبه، کتبی، کل و مواد کتبی به تفکیک از کارنامه ها استخراج و سپس با استفاده از نرم افزار آماری MINITAB-۱۵ پارامترهای آماری مانند میانگین، انحراف معیار و همبستگی بین نمرات محاسبه شده است. سعی شد با استفاده از ضریب همبستگی و توزیع پراکندگی، نتایج آزمونهای آموزش پزشکی و مدیریت توان بخشی مورد بررسی قرار گیرند. در این بررسی، ارتباط مصاحبه با امتحان کتبی و نقش آنها در پذیرش این داوطلبان بررسی گردید. نتایج: مقادیر ضرائب همبستگی بین نمره مصاحبه و نمره کتبی در آزمون های آموزش پزشکی نسبت به این ضرائب در آزمون مدیریت توان بخشی بالاتر بود که مبین وجود ارتباط نزدیک تر خطی بین نمره مصاحبه و نمره کتبی در آزمون آموزش پزشکی است. در آزمون های مدیریت توان بخشی، ضرائب همبستگی و توزیع پراکندگی نشانگر عدم ارتباط منطقی بین نمرات مصاحبه و نمرات کتبی است. نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن ضریب همبستگی نمرات مصاحبه و دروس کتبی در آزمون پزشکی، به نظر می رسد گروه مصاحبه کننده از همان مطالب آزمون کتبی استفاده نموده اند در حالی که در گروه توان بخشی، نمی توان به ارتباط معنی داری بین مصاحبه و امتحان کتبی پی برد که احتمالا مواد استفاده شده در مصاحبه و امتحان کتبی متفاوت بوده اند. عدم یک نواختی تغییرات در دو مجموعه آزمون آموزش پزشکی و مدیریت توان بخشی حاکی از عدم هماهنگی مصاحبه در گروه های مختلف است. بنابراین، باید پارامترهای آزمون مصاحبه از حالت کیفی به سمت کمی سوق پیدا کند. مصاحبه ها باید از حالت تجمعی و کیفی به صورت ساختاری، چندگانه و انفرادی درآیند.

کلیدواژه ها:

Interview ، Admission ، Entrance exam ، Master in Science ، Medical education ، Rehabilitation management ، Gender. ، مصاحبه ، پذیرش ، کنکور ، کارشناسی ارشد ، آموزش پزشکی ، مدیریت توان بخشی ، جنسیت