CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

عوامل موثر در آموزش بالینی اثربخش از دیدگاه مدرسان و دانشجویان دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

عنوان مقاله: عوامل موثر در آموزش بالینی اثربخش از دیدگاه مدرسان و دانشجویان دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
شناسه ملی مقاله: JR_IJME-11-9_042
منتشر شده در در سال 1390
مشخصات نویسندگان مقاله:

علیرضا طاهری
سعید فرقانی
شهلا عطاپور
اکبر حسن زاده

خلاصه مقاله:
مقدمه: در هر فرآیند آموزشی، یادگیری و یاددهی به هم وابسته هستند بنابراین، اثربخشی باید از هر دو دیدگاه دانشجو و مدرس بررسی گردد تا از طریق نزدیک کردن دیدگاه ها بتوان به آموزش و یادگیری موثرتر و بهتری دست یافت. این مطالعه با هدف بررسی عوامل مرتبط با آموزش بالینی اثربخش از دیدگاه مدرسان و دانشجویان دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شده است. روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، جامعه پژوهش شامل مدرسان و دانشجویان سال آخر دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان هستند. که به صورت سرشماری ۲۸ عضو هیات علمی، مربی و ۱۱۸ دانشجو وارد مطالعه شدند. ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیک و عوامل مرتبط با آموزش بالینی شامل پنج حیطه کلی خصوصیات فردی فراگیر، خصوصیات فردی مدرس بالین، شرایط محیط بالین، برنامه ریزی آموزشی و ارزشیابی بالینی بود که ۳۲ سوال این قسمت بر مبنای مقیاس لیکرت رتبه بندی و به صورت نامطلوب تا مطلوب و به ترتیب با امتیازهای ۰ تا ۴ امتیازبندی گردید. از آزمون های توصیفی و t مستقل و تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر استفاده شد. نتایج: مقایسه میانگین مجموع امتیاز داده شده به پنج حیطه مورد مطالعه در هر یک ار گروه های مدرسان) و دانشجویان، نشان داد که در هر دو گروه، حیطه خصوصیات فردی مدرس بالینی (۰۴/۳±۷۴/۰) و خصوصیات فردی فراگیر (۹۶/۲±۶۷/۰) بالا تر از سایر حیطه هاست. مقایسه دیدگاه مدرسان و دانشجویان نشان داد که اختلاف میانگین نمراتدر حیطه های شرایط محیط بالینی و ارزشیابی بالینی تفاوت معناداری دارد(۰۵/۰p<) بدین نحو که در هر دو حیطه میانگین مجموع امتیازات دانشجویان بیشتراز مدرسان بود، شرایط محیط بالینی (۴۹/۲±۱۴/۱ در مقایسه با ۹۰/۱±۸/۰) و ارزشیابی بالینی (۵۶/۲±۰۹/۱ در مقایسه با ۹۹/۱±۹۸/۰). نتیجه گیری: دو حیطه خصوصیات فردی مدرس بالین و خصوصیات فردی فراگیر و نسبت به سایر حیطه ها تاثیر گذاری بیشتری بر آموزش بالینی دانشجویان توانبخشی دارند. لذا مورد توجه قرار دادن و تقویت ویژگی های فردی مدرسان و فراگیران، تدوین و بازنگری برنامه آموزشی نظام مند، ایجاد محیط مناسب بالینی از بعد امکانات و تجهیز ات و کارکنان و ارزشیابی منظم و دقیق کارورزی و انعکاس به مسوولین آموزشی می تواند اهمیت بسزایی در اثر بخشی آموزش بالینی داشته باشد.

کلمات کلیدی:
Effective Clinical Education, Clinical Environment, Educational Planning, Clinical Evaluation., آموزش بالینی اثربخش, محیط بالین, برنامه ریزی آموزشی, ارزشیابی بالینی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1726057/