محمدعلی بشارت - University of Tehran
ساره کرمی - دانشگاه تهران
جواد اژه ای - University of Tehran

هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه ویژگیهای شخصیتی کمال گرایی شامل کمال گرایی خودمحور، دیگرمحور و جامعه محور و سبکهای مهارگری شامل سبکهای دیگرفرمان، خودفرمان، فاقد تکلف در رفتار و پیش بینی پذیری رفتار در دانش آموزان  مدارس تیزهوش و عادی بود. روش: جامعه آماری پژوهش دانش آموزان پایه دوم و سوم مقطع دبیرستان در رشته های ریاضی، تجربی و انسانی شاغل به تحصیل در سال ۸۷۱۳۸۶  بودند. نمونه مورد مطالعه شامل ۱۹۳ دانش آموزان تیزهوش(۱۱۰ دختر، ۸۳ پسر) و۲۵۳ دانش آموز عادی (۱۱۲ دختر، ۱۴۱ پسر) بود. برای جمع آوری اطلاعات، از مقیاس کمال گرایی چندبعدی تهران (TMPS; بشارت، ۱۳۸۶) و مقیاس رفتار شخصی (PBI; کولینز، مارتین، اشمور و راس، ۱۹۷۳) استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که  بین کمال گرایی خودمحور و دیگرمحور دانش آموزان تیزهوش و عادی تفاوت وجود ندارد، اما  بین کمال گرایی جامعه محور آنها تفاوت معنادار وجود دارد. در زمینه سبکهای مهارگری، نتایج نشان دادکه بین مهارگری خودفرمان و فاقد تکلف در رفتار دانش آموزان تیزهوش و عادی تفاوت وجود ندارد، اما  بین مهارگری دیگر فرمان و پیش بینی پذیری رفتار آنها تفاوت معنادار وجود دارد. نتیجه گیری: دانش آموزان تیزهوش و عادی در زمینه  کمال گرایی جامعه محور و سبکهای مهارگری دیگرفرمان و پیش بینی پذیری رفتار با هم متفاوت هستند.

Personality, Perfectionism, Controlling, Intelligence, کمال گرایی, مهارگری, هوش