نشانگان تنیدگی، عوامل تنیدگی زا و راهبردهای مقابله در والدین دانش آموزان ناشنوا

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین نشانگان تنیدگی، عوامل تنیدگی زا و راهبردهای مقابله در والدین دانش آموزان ناشنواست. روش: بدین منظور، نمونه ای متشکل از ۲۰۰ نفر (۱۰۰ پدر و ۱۰۰ مادر) از دانش آموزان دختر و پسر مقطع ابتدایی، به صورت تصادفی خوشه ای، انتخاب شد. آزمونهای منابع تنیدگی (فردریک، گرین برگ و کریک، ۱۹۸۳) برای سنجش عوامل تنیدگی زا، پرسشنامه راههای مقابله (لازاروس و فالکمن، ۱۹۸۴) و پرسشنامه نشانگان تنیدگی (سید خراسانی، ۱۳۷۷) برای سنجش میزان و نوع تنیدگی بر روی آنان، اجرا شد. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی، رگرسیون چندگانه (برای پیش بینی عوامل موثر در تنیدگی والدین) و آزمون t (برای مقایسه پدران و مادران در عوامل تنیدگی زا) استفاده شد. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که بین عوامل تنیدگی زا (مسائل خانواده، بدبینی، ویژگیهای کودک و محدودیتهای جسمانی) و نشانگان تنیدگی (رفتاری، شناختی، عاطفی و جسمانی) رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. نتایج نشان داد که استفاده از راهبردهای مقابله هیجان- مدار، موجب افزایش نشانگان تنیدگی و استفاده از راهبردهای مقابله مسئله – مدار، موجب کاهش تنیدگی می شود. همچنین مقایسه عوامل تنیدگی زا، نشانگان تنیدگی و راهبردهای مقابله پدران و مادران دانش آموزان ناشنوا نشان داد که پدران نسبت به مادران در مولفه محدودیتهای جسمانی (عامل تنیدگی زا)، نشانگان رفتاری و مقابله رویارویی (هیجان مدار) به طور معنادار، بالاتر بودند.  نتیجه گیری: بنابراین نتایج تحقیق نشان داد که استفاده از راهبردهای مقابله مسئله- مدار، یکی از روشهای موثر کاهش تنیدگی و فشارهای روانی برای والدین دانش آموزان ناشنواست.

کلیدواژه ها:

stressor ، coping strategies ، stress symptoms ، deafness ، parents ، نشانگان تنیدگی ، عوامل تنیدگی زا ، راهبردهای مقابله ، ناشنوایی ، والدین