عباس شول
ایمان حکیمی

زمینه: رهبری اخلاق مدار و ارزش های اخلاقی می توانند به عنوان پیشایندهای بازدارنده برای استرس شغلی کارکنان عمل کنند. ارزش های اخلاقی به شدت به نظام مدیریت عالی در سازمان ها بستگی دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی رضایت ذاتی از شغل و مشتری مداری در رابطه بین رهبری اخلاقی و استرس شغلی بود. روش: این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ نحوه جمع آوری داده ها، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل ۴۴۸ نفر کارکنان فروش واحدهای صنعتی فعال در زمینه صنایع غذایی در شهرک های صنعتی استان کرمان می باشد که با شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای، ۲۳۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. برای عملیاتی کردن متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های استاندارد استفاده شد که روایی آنها با استناد به دیدگاه صاحب نظران و پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. جهت آزمون فرضیه های پژوهش از مدل سازی معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که رهبری اخلاقی و معنویت در کار رابطه منفی و معنی داری دارند. همچنین یافته ها حاکی از آن است که رضایت ذاتی از شغل و مشتری مداری می تواند نقش میانجی را در ارتباط بین رهبری اخلاقی و کاهش استرس شغلی ایفا نمایند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، چنانچه مدیران واحدهای صنعتی کوچک و متوسط در صدد افزایش رضایت ذاتی، کاهش استرس شغلی و افزایش مشتری مداری کارکنان بالاخص کارکنان واحد فروش خود هستند، شایسته است تعهد بیشتری به ایجاد جو اخلاقی در سازمان خود داشته باشند.

Ethical leadership, Job stress, Intrinsic job satisfaction, Customer orientation, رهبری اخلاقی, استرس شغلی, رضایت شغلی, مشتری مداری