بررسی و تحلیل مفهوم ارتباط های چهارگانه بشری در مثنوی معنوی
عنوان مقاله: بررسی و تحلیل مفهوم ارتباط های چهارگانه بشری در مثنوی معنوی
شناسه ملی مقاله: JR_ERFAN-5-20_001
منتشر شده در در سال 1393
شناسه ملی مقاله: JR_ERFAN-5-20_001
منتشر شده در در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:
مصطفی گرجی
مهدی محمدی
خلاصه مقاله:
مصطفی گرجی
مهدی محمدی
یکی از شاعران و عارفان ایرانی که در فرهنگ و عرفان اسلامی- ایرانی نقشی پررنگ دارد؛ بیتردید جلال الدین محمد بلخی است. او به دلیل تامل عمیق در جهان پیرامون خود و درک معرفت صحیح از باطن آدمی، در ابعاد مختلف شناخت شناسی همچون خداشناسی، خودشناسی و کیهانشناسی غورکرده و اشراف داشته است. او با تاکید بر عرفان و سعادت حقیقی و تکامل روحی انسانی از سویی و شناخت جایگاه انسان در هستی از سوی دیگر بر روابط چهارگانه ارتباط انسان با خدا، خود، دیگر انسانها و طبیعت تاکید دارد. بررسی این روابط در مثنوی به گونهای طراحی شده است که باورمندی به خدا (متشخص و نامتشخص) در نوع ارتباط انسان با خود، دیگر انسانها و طبیعت تاثیر گذاشته است. با این رویکرد، این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی و با واکاوی مثنوی، به بررسی ارتباط انسان با خدا، خود، دیگران و طبیعت از منظر مولوی میپردازد. نتیجه پژوهش نشان میدهد که مولوی با درک تصور خداوند به عنوان موجودی متشخص انسانوار و در مواردی نا انسانوار در نحوه ارتباط انسان با خود، دیگران و طبیعت اندیشههای نابی دارد که این مقاله به تحلیل و نقد هر کدام از این ارتباطات پرداخته است.
کلمات کلیدی: Malavi, Communication, Heaven, Humankind, Self., مولوی, ارتباط, خدا, انسان, خود, طبیعت.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1724863/