اثر TGF-α بر سلول های عصبی بنیادی شکنج دندانه ای و سلول های پیرامیدال ناحیه CA۱ هیپوکامپ در موش صحرایی به دنبال ایسکمی - ریپرفیوژن
- سال انتشار: 1391
- محل انتشار: مجله دانشگاه علوم پزشکی گرگان، دوره: 14، شماره: 3
- کد COI اختصاصی: JR_GOUMS-14-3_004
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 71
نویسندگان
MSc in Anatomy, Department of Anatomy, Faculty of Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
Assistant Professor, Department of Anatomy, Faculty of Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
Assistant Professor, Department of Anatomy, Faculty of Medicine, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
Professor, Cellular and Molecular Research Center, Department of Anatomy, Faculty of Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
Assistant Professor, Department of Anatomy, School of Medicine, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran
چکیده
زمینه و هدف : در ایسکمی مغزی، کاهش میزان متابولیت های مغزی در اثر کاهش جریان خون به کاهش ذخیره اکسیژن و در نتیجه مرگ بافت مغزی یا سکته مغزی منجر می شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر TGF-α بر سلول های عصبی بنیادی شکنج دندانه ای و سلول های پیرامیدال ناحیه CA۱ هیپوکامپ براساس مطالعات ایمونوهیستوشیمی و رفتاری در مدل تجربی ایسکمی – ریپرفیوژن مغزی در موش صحرایی نر انجام شد. روش بررسی : این مطالعه تجربی روی ۴۲ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن ۲۵۰-۳۰۰ gr در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. موش ها به صورت تصادفی در گروه های کنترل (تعداد:۷)، شم (تعداد:۷)، ایسکمی (تعداد:۱۴) و درمان (تعداد:۱۴) قرار گرفتند. برای گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. گروه شم فقط تحت استرس جراحی قرار گرفت. گروه ایسکمی (n=۱۴) به دو زیرگروه تقسیم شد. ۷ سر موش تحت القاء ایسکمی با انسداد شریان های کاروتید مشترک به مدت ۳۰ دقیقه قرار گرفتند و ۷روز بعد به روش استریوتاکسی ۵ میکرولیتر PBS به داخل بطن راست تزریق شد و در روز ۱۲ ازنظر بیان Nestin بررسی شدند. ۷ سر موش باقیمانده پس از القاء ایسکمی و دریافت PBS دوماه بعد از نظر حافظه فضایی بررسی شدند. گروه درمان (n=۱۴) به دو زیرگروه تقسیم شد. ۷ سر موش تحت القاء ایسکمی قرار گرفتند و ۷روز بعد ۵۰ نانوگرم TGF-α حل شده در ۵میکروگرم PBS به روش استریوتاکسی به داخل بطن راست تزریق شد. سپس در روز دوازدهم از نظر بیان Nestin بررسی شدند. ۷ سر موش باقیمانده پس از القاء ایسکمی و دریافت TGF-α دوماه بعد از نظر حافظه فضایی بررسی شدند. سپس از هر گروه نیمی از موش ها (۵ سر) در روز ۱۲ و نیمی دیگر (۵ سر) در روز ۷۲ بعد از فیکساسیون با روش پرفیوژن داخل قلبی از نظر بافتی با روش ایمونوهیستوشیمی و رنگ آمیزی نیسل بررسی شدند. برای بررسی حافظه فضایی از روش morris water maze استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۱۶ و آزمون ANOVA تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : تجویز TGF-α به دنبال ایسکمی - ریپرفیوژن موجب افزایش بیان سلول های عصبی در شکنج دندانه ای شد و اختلاف معنی داری در تعداد نورون های پیرامیدال ناحیه CA۱ هیپوکامپ موش ها در گروه های ایسکمی و درمان مشاهده گردید (P< ۰.۰۵). همچنین در آزمون ماز آبی اختلاف معنی داری در شاخص حافظه فضایی در دو گروه ایسکمی و درمان مشاهده شد (P< ۰.۰۵). نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که استفاده از TGF-α باعث کاهش آسیب های ناشی از ایسکمی ریپرفیوژن به صورت افزایش تعداد نورون های پیرامیدال، بیان Nestin و بهبود حافظه می گردد.کلیدواژه ها
Ischemia-reperfusion, Spatial memory, Neurogeneis, Hippocampus, Transforming growth factor alpha, ایسکمی, ریپرفیوژن, حافظه فضایی, نوروژنزیس, هیپوکامپ, TGF-αاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.