اثر والپروئیک اسید و پرتودرمانی بر زیست پذیری رده سلولی MCF-۷ سرطان پستان

  • سال انتشار: 1393
  • محل انتشار: مجله دانشگاه علوم پزشکی گرگان، دوره: 16، شماره: 3
  • کد COI اختصاصی: JR_GOUMS-16-3_008
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 72
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

همت آقاگل زاده حاجی

M.Sc in Clinical Biochemstry, Faculty of Medicine, Golestan University of Medical Science, Gorgan, Iran

علیرضا خوش بین خوش نظر

Associate Professor, Department of Biochemistry and Biophysics, Faculty of Medicine, Golestan University of Medical Science, Gorgan, Iran

رقیه قرائی

M.Sc in Molecular Biology, Faculty of Medicine, Golestan University of Medical Science, Gorgan, Iran

بیتا جوان

Ph.D Candidate in Molecular Medicine, Faculty of Advanced Medical Technologies, Golestan University of Medical Science, Gorgan, Iran

جهانبخش اسدی

Assistant Professor, Department of Biochemistry and Biophysics, Metabolic Disorders Research Center, Faculty of Medicine, Golestan University of Medical Science, Gorgan, Iran

چکیده

زمینه و هدف : والپروئیک اسید یک مهار کننده هیستون داستیلاز است که در درمان صرع و انواع خاصی از افسردگی به کار می رود. اخیرا این ترکیب به عنوان یک عامل ضدسرطان مورد بررسی قرار گرفته که می تواند به تنهایی و یا در ترکیب با سایر درمان های رایج سرطان از جمله شیمی درمانی و پرتودرمانی به کار رود. این مطالعه به منظور تعیین اثر والپروئیک اسید و پرتودرمانی بر زیست پذیری رده سلولی MCF-۷ سرطان پستان در محیط کشت سلولی انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه توصیفی - تحلیلی سلول های MCF-۷ با غلظت های مختلف والپروئیک اسید به تنهایی و در ترکیب با دوزهای مختلف پرتودرمانی تیمار و سپس انکوبه شدند. پس از بررسی سمیت سلولی با تست رنگ آمیزی نوترال رد، نزدیک ترین نتایج به LD۵۰ انتخاب شدند. سپس سلول ها تحت اثر ۳ غلظت والپروئیک اسید (۲، ۸ و ۱۶ میلی مولار) و دوز Gy ۴ پرتودرمانی قرار گرفتند و زیست پذیری سلول ها با رنگ آمیزی trypan blue بررسی شد. یافته ها : نزدیک ترین غلظت ها به LD۵۰ از بین دوزهای ۱، ۲، ۴، ۸، ۱۶، ۳۲، ۶۴ و ۱۲۸ میلی مولار والپروئیک اسید در کاربرد ترکیبی با دوزهای مختلف پرتودرمانی ۰.۵، ۲، ۴، ۶ و ۸ گری غلظت های ۲، ۸ و ۱۶ میلی مولار والپروئیک اسید و دوز Gy ۴ پرتودرمانی بود. همچنین کاهش زیست پذیری سلول ها به غلظت والپروئیک اسید وابسته بود (P< ۰.۰۵). نتیجه گیری : والپروئیک اسید هم به تنهایی و هم در ترکیب با پرتودرمانی، باعث کاهش معنی داری در زیست پذیری سلول ها می شود. اگرچه در کاربرد ترکیبی اثر فزاینده بر کاهش زیست پذیری سلول ها دارد.

کلیدواژه ها

Breast cancer, MCF-۷ cell line, Valproic acid, Radiotherapy, Cell viability, سرطان پستان, رده سلولی MCF-۷, والپروئیک اسید, پرتودرمانی, زیست پذیری

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.