عبدالنبی گوشه نشین - دانشگاه شیراز، دانشکده مهندسی شیمی،نفت و گاز
عبدالحسین جهانمیری - دانشگاه شیراز، دانشکده مهندسی شیمی،نفت و گاز

در فرایند اسیدکاری از اسید کلریدریک (HCl) برای تزریق به سازند صدمه دیده جهت ترمیم پوسته اطراف دهانه چاه و افزایش تراوایی در این ناحیه تزریق استفاده می شود. الگوهای حلالیت به دبی اسید، غلظت اسید،ترکیبات سازند، دمای چاه، نوع سیالات مخزن وابسته است. این مقاله به بررسری تراییر دبری تزریق در فرایند اسیدکاری مخازن کربناته ورداخته و تصاویر بدست آمده از دستگاه سی تی اسکن در این فرایند را آنالیز کردهاست. و همچنین تاییرات دبی اسید تزریقی و تعغیرات تراوایی سازند دالان که از جنس دولومیت می باشد را بر روی بهبود تراوایی سازند صدمه دیده در اسیدزنی ماتریسی در نظر گرفته شده است. برر اسراس آزمرایش هایانجام شده بر روی مغزه، در دبی های ک تزریق، سیال از الگوی حلالیت یکنواخت تبعیت می کند. به این معنی که سطح ورودی مغزه را بطور یکنواخت در خود حل می کند. با افزایش دبی تزریق، کرم چاله شکل گرفته و درمغزه گسترش می یابد. در دبی های بالای تزریق، کررم چاله ها شرروع به شاخه دار شدن می کنند. نتایجآزمایشگاهی نشان می دهد که در این نوع از حمله اسید، عمق رسوخ اسید با افزایش دبی تزریق برای حجم یابت اسید کاهش می یابد یا اینکه حج اسید مصرفی افزایش می یابد

اسیدزنی ماتریسی، تصاویر سی تی اسکن، مخازن کربناته، انتشار کرم چاله، دبی تزریق اسید، تحریک چاه