عبدالهادی عارف - General Physician, Faculty of Medicine, Golestan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran.
لیلا براتی - Pediatrician, Assistant Professor, Neonatal and Children`s Health Research Center, Faculty of Medicine, Golestan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran.

زمینه و هدف: یکی از مهم ترین نگرانی ها در کودکان خوددرمانی والدین است که می تواند سبب تاخیر در تشخیص صحیح، افزایش موربیدیتی و مورتالیتی کودکان شود. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی خوددرمانی والدین در کودکان نیازمند مراقبت پزشکی شهر گرگان انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی – تحلیلی روی ۲۷۰ کودک مراجعه کننده به درمانگاه تخصصی مرکز آموزشی درمانی طالقانی گرگان طی سال های ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۸ انجام شد. داروهایی که والدین خودسرانه و قبل از مراجعه به پزشک طی هفته اخیر به کودکان خورانده بودند؛ مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: جنسیت ۵۸.۵% از کودکان پسر و ۴۱.۵% دختر بود. میانگین سنی کودکان ۴.۱۵±۵.۷۹ سال تعیین شد. ۶۰.۴% از والدین به عنوان اولین اقدام به خوددرمانی معتقد بودند. طی هفته اخیر ۴۸.۹% از والدین برای درمان بیماری فعلی کودک خوددرمانی کرده بودند که تب برها و ضددردها ۳۱.۸%، گیاهان دارویی ۱۷.۴%، آنتی بیوتیک ها ۱۱.۴% و سایر داروها ۲۳.۵% گزارش شد. ۹۱ درصد از والدین دوز صحیح درمان را نمی دانستند و ۹۶.۳% از والدین در خصوص عوارض جانبی، موارد منع مصرف و موارد احتیاط مصرف دارو آگاهی نداشتند. بین شغل والد (شغل آزاد) با انجام خوددرمانی ارتباط آماری معنی داری یافت شد (P<۰.۰۵). نتیجه گیری: خوددرمانی والدین به میزان ۴۸.۹% انجام شده بود. ۹۱ درصد والدین از دوز صحیح داروها و ۹۶.۳% از عوارض جانبی احتمالی، موارد منع مصرف و خطرات احتمالی داروها آگاهی نداشتند.

Self-Medication, Parents, Child, خوددرمانی, والدین, کودک