معصومه بازیار - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی

شهر که پیچیده ترین و متنوع ترین جلوه های زندگی بشری را در خود دارد، بدون مدیریت یکپارچه ی شهری بی سامان می شود. مدیریت یکپارچه شهری فرایند بکارگیری موثر و کارآمد منابع مادی و انسانی در برنامه ریزی، سازماندهی، بسیج منابع، امکانات و هدایت و کنترل آن است. چنین مدیریتی، گروه های مختلف شهری را در شبکه های متنوعی که منافع آن­ها حکم می کند، قرار داده که توجه به این منافع در جهت دهی به ساختار شهرها لازم و ضروری می نماید. گردشگری فعالیتی گسترده است که دارای تاثیرات اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی و زیست محیطی قابل توجهی بوده و هر یک در جای خود قابل بحث است. بعد اقتصادی این فعالیت، نخستین جنبه ای است که سیاست گذاران و محققین را به سوی خود جلب نموه و به دلیل بازده مناسب این بخش، تمایل به گسترش آن همه گیر شده است، اما به تدریج با آشکار شدن تبعات اجتماعی، فرهنگی و حتی زیست محیطی آن، نیاز به بررسی های بیشتر پدیدار گردید. با پیشرفت روش های حمل و نقل و افزایش سرعت سفرها، گردشگری رشد زیادی داشته، گاهی نوع سفر ما به محیط اطراف ما خسارات جبران ناپذیری وارد می کند. مفهوم گردشگری پایدار به منظور کاهش خسارات ناشی از سفر به محیط، انسان و فعالیت آن هاست. جامعه جهانی کنونی متوجه این موضوع شده که گردشگری با شتاب باورنکردنی در حال توسعه و فراگیر شدن است. در نتیجه افزایش آگاهی افراد از تاثیرات محیطی، فرهنگی و اقتصادی گردشگری بر مقصدها باعث ایجاد نگاهی پایدار به شکل تئوری و عملی در مدیریت گردشگری شده است.

مدیریت یکپارچه شهری، توسعه بعد اقتصادی، گردشگری پایدار