بیان مرادی - Department of Ergonomic, School of Public Health and Safety, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
علیرضا جلالی فراهانی - Atherosclerosis Research Center, Faculty of Medicine, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran
علی صالحی سهل آبادی - Department of Occupational Health and Safety Engineering, School of Public Health and Safety, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran

زمینه و هدف: پرستاری جزء مشاغل پراسترس است. استرس شغلی، منجر به تشکیل بیش از حد رادیکال های آزاد می شود، هنگامی که توازن بین تولید رادیکال آزاد و آنتی اکسیدان ها مختل شود، استرس اکسیداتیو رخ می دهد. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر استرس شغلی بر استرس اکسیداتیو در پرستاران در بیمارستان منتخب شهر سنندج می باشد. روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی–تحلیلی از نوع مقطعی است. با در نظر گرفتن معیارهای ورود به مطالعه ۴۶ نفر از پرستاران و ۴۶ نفر از پرسنل اداری بیمارستان وارد مطالعه شدند. پس از جمع آوری اطلاعات دموگرافیک، ارزیابی استرس شغلی از طریق پرسشنامه استرس شغلی Osipow، تهیه نمونه های خونی و اندازه گیری فعالیت آنزیمی سوپر اکسیداز دیسموتاز (SOD)، مالون دی آلدئید (MDA) و کاتالاز (CAT) انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS.۱۶ انجام شد. یافته ها: بین میزان استرس شغلی در گروه پرستاران و پرسنل اداری تفاوت معنی دار وجود داشت (P<۰/۰۵). بررسی پارامترهای استرس اکسیداتیو اختلاف معنی داری را بین دو گروه برای آنزیم های SOD (۰/۰۸۳(P= و MDA (۰/۰۵۷۸(P= و CAT (۰/۰۵۹۲(P= شان نداد. همچنین استرس بر سطح SOD، MDA و CAT با تعدیل متغیرگروه تاثیر نداشت. نتیجه گیری: با توجه به یافته ­های پژوهش، استرس شغلی بر پارامترهای سنجش استرس اکسیداتیو تاثیر نداشت. همچنین پارامترهای سنجش استرس اکسیداتیو با تعدیل متغیر استرس، در دو گروه تفاوت معنی ­داری را نشان ندادند. این نتایج ممکن است به دلیل اینکه سطح استرس در دو گروه به گونه ­ای باشد که افراد هنوز به مرحله فرسودگی نرسیده باشند، سازگاری افراد با استرس و جوان­تر بودن گروه پرستاران باشد. لذا پژوهش­ های بیشتر در این زمینه لازم است.

Job stress, Oxidative stress, Nurses