حمید سعیدنیا - Marine Medicine Research Center, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran
محمد بابامیری - Department of Ergonomics, School of Public Health, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
رضا اسمعیلی - Department of Occupational Health and Safety, School of Public Health and Safety, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran
فیروز ولی پور - Marine Medicine Research Center, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran
غلامحسین پورتقی - Health Research Center, Life Style Institute, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran

زمینه و هدف: مواجهه با ارتعاش دست-بازو از جمله عوامل زیان آور فیزیکی رایج است. مشاغل شناوری و کار در قایق ­های کوچک از جمله مشاغلی هستند که افراد همواره در معرض ارتعاش بسیار بالا همراه با سر و صدا هستند. لذا این تحقیق با هدف بررسی اثرات حاصل از  ارتعاش بر رانندگان قایق­ های تندرو نظامی انجام شد. روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه­­ نیمه تجربی است. در این مطالعه ۵۲ نفر از رانندگان قایق های تندرو نظامی به عنوان گروه مورد و ۲۷ نفر گروه شاهد از نیروهای ستادی انتخاب شده ­اند. در این مطالعه از پرسشنامه متغیرهای دموگرافیک، پرسشنامه DASH و آزمون قدرت گرفتن (چنگش و نیشگون) انگشتان و دستان استفاده شد. تمامی تحلیل ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه ۲۳ انجام گرفت. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد علائم اختلالات ناشی از ارتعاش در گروه مورد بیش از گروه شاهد است. گروه مورد با توجه به امتیاز بالاتری که دارند در شرایط بدتری از لحاظ توانایی نداشتن بازو، شانه و دست در مقایسه با گروه شاهد قرار دارند. میانگین قدرت چنگش دستان و انگشتان در هر دو دست در گروه مورد نسبت به گروه شاهد کمتر بود (۰/۰۵P<).  از نظر آماری ارتباط معناداری بین قدرت چنگش دو گروه مورد و شاهد وجود دارد (۰/۰۵P<). نتیجه گیری: عملکرد فیزیکی در افراد دارای مواجهه با ارتعاش کاهش یافته است. سطح امتیاز DASH و قدرت چنگش می­ تواند به عنوان پیش بینی کننده کاهش ناتوانی عملکرد فیزیکی باشد.

Vibration, Grip, Disability, Speedboats