سعید وکیلیان - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی شریف ، دانشکده مهندسی شیمی
شهره مشایخان - استادیار، دانشگاه صنعتی شریف ، دانشکده مهندسی شیمی و نفت ،گروه مهندس
سهیلا یغمایی - استاد، دانشگاه صنعتی شریف ، دانشکده مهندسی شیمی و نفت ،گروه بیوتکنول
ایمان شعبانی - دانشجوی مقطع دکتری، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی پلیمر و

در این مقاله، یک سیستم نوین از داربست های الکتروریسی شده زیست فعال موورد اسوتفاده در مهندسو ی بافت ارائه شده است که معایب سیستم های مرسوم داربست های زیست فعال )از جمله ناپایداری پروتئین، عدم تواناییدر کنترل رهایش پروتئین و پیچیدگی های عملیاتی سیستم( را دارا نمی باشد. در ابتدا نانوذرات کیتوسان انباشته شده با پروتئین مدل ) BSA ( بر اساس کراس لینک یونی پلی کاتیون کیتوسوان و پلی انیون سدیم تری پلیفسفات تهیه شد. ماکزیمم درصد انباشت پروتئین ) 08 %( و قطر متوسط نانوذرات 11 نانومتر می باشند. س پس نانوفیبر پلی کاپرولاکتون حاوی نانوذرات کیتوسان انباشته شده با پروتئین باارایش موازی و قطر 1 میکرومتور بوهروش الکتروریسی ساخته شد. در این کار تحقیقاتی به منظور پایدار کردن رهایش پروتئین و از بین بردن رهایشاولیه، از ساختار چند لایه ای نانوفیبر بهره جستیم و در نهایت همانطوری که انتظار می رفت، پروفایل پایداری از رهایش پروتئین در داربست نانوفیبری چندلایه حاصل شد.

مهندسی بافت، داربست نانوفیبری زیست فعال، رهایش پایدار، الکتروریسی