سیدمحمدرضا طباطبایی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران، گرایش راه وترابری، دانشگاه گیلان
مهیار عربانی - عضو هیئتعلمی دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه گیلان
غلامحسین حامدی - عضو هیئتعلمی دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه گیلان

نیاز به تعمیر و نگهداری روسازی ها به دلیل وجود خرابی های عدیده، هزینه های سرسام آوری را به دولت ها و ادارات حمل ونقلتحمیل می کند. این امر ازآنجهت است که تولید مخلوط های آسفالتی جدید نیاز به مقادیر قابل توجهی مصالح، قیر و انرژیدارد. همچنین استفاده از مصالح جدید در تولید روسازی آسفالتی، منابع طبیعی را نیز به خطر می اندازد. ازا ین رو استفاده ازمصالح بازیافتی بر ای کاهش هزینه ها و جلوگیری از آسیب رسیدن به محیط زیست موردتوجه بسیا ری از پژوهشگران، مهندسانو پیمانکاران روسازی قرارگرفته است. هرچند استفاده از مقادیر ز یاد تراشه آسفالتی در تولید مخلوط های جدید، به دلیل وجودقیر پیر در آن، منجر به کاهش مقاومت روسازی در برابر ترک خوردگی دمای پایین می شود. به همین دلیل در کشورهایپیشرفته نیز مقدار تراشه قابل استفاده در تولید مخلوط های جدید از ۳۰ % تجاوز نمی کند. بااین وجود تحقیقات نشان میدهداستفاده از جوان ساز سبب بازیابی خصوصیات قیر موجود در تراشه آسفالتی می شود که این موضوع می تواند استفاده بیشتر ازتراشه آسفالتی را امکان پذیر سازد. در این پژوهش به بررسی خصوصیات فیزیکی قیر پیر اصلاح شده با درصدهای متفاوت جوانساز صنعتی ضایعاتی با استفاده از آزمایش های درجه نفوذ، نقطه نرمی و روش طرح اختلاط مارشال پرداخته شده است.

جوان ساز، قیر پیر شده، خصوصیات فیزیکی، درجه نفوذ، نقطه نرمی، طرح اختلاط مارشال