رضا توکل - دانشگاه آزاد اسلامی
شهلا حجت - Islamic Azad University
مهدی کهندل - Islamic Azad University

هدف: هدف از تحقیق حاضر، تاثیر یک دوره تمرین دویدن آهسته بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان پسر مبتلا به سندرم داون است. روش: نمونه های آماری این پژوهش شامل ۲۴ دانش آموز سندرم داون مدرسه ساریخانی در سال ۱۳۹۱ (با میانگین سن ۵/۳±۳۵/۱۹، قد ۱۲±۳۳/۱۵۷، وزن۴۹/۲۷±۹۲/۶۳) بودندکه به صورت تصادفی به دو گروه ۱۲ نفری گروه تجربی و گروه کنترل تقسیم شدند. ۱۲ جلسه  ۴۵ دقیقه­ای شرکت در برنامه ورزشی دویدن آهسته بر روی تردمیل به عنوان پروتکل تمرینی گروه تجربی در نظر گرفته شد.برای ارزیابی تعادل ایستا از تست اصلاح شده لک لک و برای ارزیابی تعادل پویا از تست راه رفتن پاشنه به پنجه استفاده شد. یافته ­ها:نتایج نشان داد که بین تعادل ایستا و پویای گروه کنترل و تجربی قبل و بعد از دوره تمرین ،تفاوت معنی­داری وجود دارد. نتیجه­ گیری: استفاده از روش تمرینی دویدن آهسته بر روی تردمیل را می توان به عنوان شیوه­ای برای بهبود تعادل پویا و ایستا در دانش آموزان سندرم داون توصیه نمود.

Down Syndrome, static Balance, Dynamic Balance, سندرم داون, تعادل ایستا, تعادل پویا