حذف گاز NO۲ به وسیله برخی جاذب های طبیعی با استفاده از روش جذب سطحی

  • سال انتشار: 1401
  • محل انتشار: فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست، دوره: 24، شماره: 5
  • کد COI اختصاصی: JR_ESTJ-24-5_005
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 191
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

حسین دشتی خویدکی

استادیار، گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آیت ا... بروجردی، بروجرد، ایران. (مسوول مکاتبات)

راضیه جعفری

کارشناسی ارشد، گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آیت ا... بروجردی، بروجرد، ایران.

موسی سلیمانی

استادیار، گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آیت ا... بروجردی، بروجرد، ایران.

چکیده

زمینه و هدف: نیتروژن دی اکسید (NO۲) یکی از خطرناک­ترین آلاینده­ها در محیط زیست است. NO۲ در غلظت­های بالا قطعا سبب ایجاد آسیب­های ریوی می­شود. مجاورت با مقادیر متوسط آن (ppm ۵۰) در یک دوره کوتاه مدت، سوزش چشم، بینی و گلو، سرفه، خلط خونی، تنگی نفس و درد سینه را ایجاد می­کند و تماس با غلظت­های بالای آن (بالاتر از ppm ۱۰۰) می­تواند به ادم ریوی و نهایتا مرگ منجر شود. بنابراین، حذف این آلاینده از هوا اهمیت به سزایی برای محیط زیست دارد. این مطالعه با هدف حذف گاز NO۲ به وسیله برخی جاذب­های طبیعی با استفاده از روش جذب سطحی انجام گرفته است. روش بررسی: در این کار، حذف گاز NO۲ به روش جذب سطحی، بر روی برخی جاذب­های طبیعی شامل پوسته تخم مرغ، پوست درخت اوکالیپتوس، دانه گیاه رازیانه، برگ درخت کاج، تفاله چای و کاه گندم مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین، اثر برخی شرایط تجربی بر جذب سطحی شامل طول ستون جاذب و مقدار NO۲ اولیه بررسی شده است. یافته ­ها: مطلوب­ترین درصد جذب با طول ستون جاذب ۵۰ سانتی­متر و مقدار NO۲ اولیه ۳/۶ میلی­مول به دست می­آید. علاوه­بر­این، دانه گیاه رازیانه و پوسته تخم مرغ می­توانند به ترتیب ۸/۹۶ و ۱/۹۲% از گاز NO۲ را در شرایط بهینه جذب نمایند. بحث و نتیجه ­گیری: از میان جاذب­های استفاده شده، مناسب­ترین جاذب­ها برای فرایند جذب سطحی، دانه گیاه رازیانه و پوسته تخم مرغ می­باشند. همچنین، داده­های تعادلی با ایزوترم­های جذب سطحی لانگمویر، فروندلیش، تمکین و هارکین- جورا برازش شدند و نتایج حاصل نشان داد که ایزوترم هارکین- جورا بهتر از سایر ایزوترم­ها، نتایج تجربی را توصیف می­کند.

کلیدواژه ها

آلاینده های محیط زیست, جذب سطحی, گاز NO۲, جاذب های طبیعی, ایزوترم های جذب سطحی

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.