بررسی کیفیت میکربی آب آشامیدنی روستاهای استان تهران

  • سال انتشار: 1386
  • محل انتشار: مجله دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی، دوره: 5، شماره: 4
  • کد COI اختصاصی: JR_SJSPH-5-4_007
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 222
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

رامین نبی زاده

کاظم ندافی

محمدرضا محبی

مسعود یونسیان

عبدالمهدی میرسپاسی

سوگل اوکتابی

مریم فقیهی

چکیده

زمینه و هدف: پراکندگی روستاها از نظر توزیع غیر همگون جغرافیایی روستاها و فاصله ی مکانی واحدهای مسکونی در یک روستا تامین، توزیع و پایش کیفیت آب را با مشکل روبرو ساخته است. در این پژوهش با هدف ارایه ی تصویری روشن از سیمای کنترل کیفیت آب شرب روستاهای استان تهران ضمن بررسی کیفیت باکتریولوژیکی آب شرب ۷۰ روستای منتخب از مجموع ۵۳۴ قصبه روستای تحت پوشش آب و فاضلاب روستایی استان تهران طی مدت ۶ ماه از بهمن ۱۳۸۴ تا پایان تیر ماه ۱۳۸۵ میزان دسترسی روستاهای استان تهران به آب شرب بهداشتی مورد مطالعه قرار گرفت . روش کار: مطالعه ها و بازدیدهای میدانی انجام شده در این تحقیق از نوع بررسی مقطعی بوده است و پس از تعیین تعداد نمونه های لازم با توجه به اسامی و جمعیت روستاهای تحت پوشش شرکت آب و فاضلاب روستایی استان تهران، با روش نمونه گیری سیستماتیک محل های نمونه برداری مشخص شد و ۱۳۸ نمونه برای انجام آزمون های میکربی به آزمایشگاه انتقال داده شد. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و Microsoft Excel تجزیه و تحلیل شد. نتایج: آب شرب ۰۱/۹۴ % از ساکنان روستاهای استان تهران فاقد آلودگی کلیفرم گرماپای بود، که این میزان در شهرستان های پاکدشت، ساوجبلاغ و دماوند کمتر از بقیه ی شهرستان ها و به ترتیب معادل ۶۶/۶۶، ۳۱/۸۶ و ۶۸/۸۶ % می باشد. میزان کدورت آب شرب ۳۶/۹۹ % جمعیت روستایی استان تهران کمتر از حداکثر مجاز استاندارد آب آشامیدنی ایران (۵ واحد NTU) می باشد، که این میزان در شهرستان های ساوجبلاغ و ورامین به ترتیب معادل ۵۱/۹۶% و ۳۰/۹۹% می باشد. میزان کلر باقی مانده در آب شرب ۳۹/۹۲% جمعیت روستایی استان تهران در گستره ی ۱-۲/۰ میلی گرم برلیتر می باشد، که این میزان در شهرستان های پاکدشت، دماوند و رباط کریم کمتر از بقیه ی شهرستان ها و به ترتیب معادل ۶۷/۷۵% ، ۴۵/۸۵% و ۹۸/۸۳% می باشد. نتیجه گیری: با توجه به رهنمود سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۰۶ برای ارزیابی سلامت میکربی آب، میانگین شاخص مطلوبیت فقدان باکتری اشرشیاکلی گرماپای در روستاهای استان تهران ۰۱/۹۴ % بود که در محدوده ی عالی قرار دارد. این شاخص در شهرستان های دماوند و ساوجبلاغ خوب، در شهرستان پاکدشت ضعیف و در بقیه ی شهرستان ها عالی ارزیابی شد. با بررسی توام شاخص های کلر باقی مانده، کدورت و کلیفرم گرماپای مشخص شد که ۵۱/۹۱ % از روستاهای استان تهران به آب شرب بهداشتی دسترسی دارند. ضمن بررسی محل هایی که آلودگی میکربی در آن ها مشاهده شده بود، مشخص شد که فرسودگی شبکه بیشترین سهم (۷۰ %) را در بروز آلودگی میکربی آب شرب روستاهای استان تهران داشت.

کلیدواژه ها

Tehran province, Rural areas, Drinking water, Microbial quality, استان تهران،مناطق روستائی،آب شرب،کیفیت میکروبی

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.