کانی شناسی و زمین شیمی ذخیره ی کائولن هیزه جان، شمال باختری ورزقان، استان آذربایجان شرقی، شمال باختر ایران
- سال انتشار: 1395
- محل انتشار: مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران، دوره: 24، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_IJCM-24-4_003
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 50
نویسندگان
دانشگاه ارومیه
چکیده
ذخیرهی کائولن هیزهجان (شمال باختری ورزقان، استان آذربایجانشرقی) یک نهشتهی رسی شاخص با سنگ میزبان آندزیتی به سن ائوسن در شمال باختری ایران است. بر اساس بررسیهای پراش پرتو X (XRD)، کانیهای این ذخیره عبارتند از کائولینیت، پیروفیلیت، کوارتز، اسمکتیت، موسکویت- ایلیت، هماتیت، گوتیت، آناتاز، آلونیت، دیاسپور، فلدسپار، هورنبلاند، و کلسیت. افزایش نسبت SiO۲/Al۲O۳ از مرکز به حواشی در نیمرخ مورد بررسی، دلالت بر وجود منطقهبندی گرمابی در ذخیره دارد. شواهدی نظیر حضور پوش سنگهای سیلیسی روی ذخیره، برشیشدن محلی، کانیسازی پیروفیلیت، دیاسپور، و آلونیت، غنیشدگی LREEs نسبت به HREEs، الگوی تغییرات جرم عناصر Al، Fe، Ti، Sr، و Nb، و همبستگیهای مثبت در روند تغییرات بین (La/Lu)N، P، Sr، و S با LOI پیشنهاد میکنند که گسترش ذخیره کائولن هیزهجان در ارتباط با عملکرد فرایندهای درونزاد روی سنگهای آندزیتی است. بررسیهای زمینشیمیایی نشان میدهند که رخداد بیهنجاری منفی Eu (۳۹/۰- ۷۸/۰) در نمونههای کائولینیزه در ارتباط با تخریب کانیهای فلدسپار و هورنبلاند سنگهای آندزیتی به وسیله گرمابها و بیهنجاری منفی Ce (۶۲/۰-۸۱/۰) در نتیجه تخریب زیرکن بهوسیلهی شارههای اسیدی- اکسیدان است.کلیدواژه ها
Kaolin deposit, geochemistry, hydrothermal alteration, andesite, Hizeh-Jan, Iran., ذخیره ی کائولن؛ زمین شیمی؛ دگرسانی گرمابی؛ آندزیت؛ هیزه جان؛ ایران.اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.