بررسی های کانی شناختی و دماسنجی شاره های درگیر منطقه ی پی جویی آنتیموان سیرزار، شمال غرب تربت جام، استان خراسان رضوی
- سال انتشار: 1391
- محل انتشار: مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران، دوره: 20، شماره: 3
- کد COI اختصاصی: JR_IJCM-20-3_016
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 180
نویسندگان
دانشگاه فردوسی مشهد
دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
منطقهی پیجویی آنتیموان سیرزار در شمال غرب تربت جام در استان خراسان رضوی واقع شده است. کانیسازی به صورت رگهای و جانشینی در سنگ میزبان کربناتی (پرمین) تشکیل شده است. کانیسازی اولیه در دو مرحله رخ داده است: ۱) گالن ± پیریت ± کالکوپیریت ± اسفالریت ± سولفوسالت± سولفید مس-آنتیموان همراه با باطلهی کوارتز و باریت و ۲) استیبنیت ± پیریت ± اسفالریت ± فولوپیت همراه با باطلههای کوارتز، باریت، دولومیت و کلسیت. کانیهای ثانویه منطقهی اکسنده نیز شامل والنتینیت، بیندهمیت، مالاکیت، آزوریت، کوولیت، آنگلزیت، سروزیت، گوتیت، هماتیت و اکسیدهای آنتیموان است. مهمترین دگرسانیهای سنگ میزبان شامل سیلیسیشدن، باریتیشدن و دولومیتیشدن است. تجزیه گالن با استفاده از SEM نشان داد که در ساختار گالن مقدار بالایی از نقره، آرسنیک و آنتیموان حضور داشته و فقیر از بیسموت است. این نشاندهندهی تشکیل این کانی در دمای پایین است. سولفوسالتهای به صورت ادخال در گالن نیز دارای آنتیموان بیشتر نسبت به بیسموت هستند که این موضوع را تایید میکند. استیبنیت نیز دارای مقادیر فرعی نقره است. بررسیهای دماسنجی روی کانیهای کوارتز، باریت و کلسیت نشان میدهد که کانیسازی مرحلهی اول در دمایی بین ۳۱۸ تا ۳۷۱ درجهی سانتیگراد به وجود آمده است، در حالیکه کانیسازی مرحلهی دوم همراه با کوارتز، باریت و دولومیت در دمایی بین ۱۸۸ تا ۲۷۵ درجه سانتیگراد و همراه با کلسیت در دمایی بین ۱۳۲ تا ۱۹۷ درجهی سانتیگراد تشکیل شده است. منطقهی کانیسازی سیرزار از نظر سنگ میزبان، چگونگی تشکیل و پاراژنز کانیایی شبیه به معدن Xikuangshan چین است. منطقهی پیجویی سیرزار به خاطر ترکیب کانیشناسی و بررسیهای دماسنجی، یک کانسار اپیترمال با دما پایین است.کلیدواژه ها
Stibnite, paragenesis sequence, fluid inclusion, thermometry, Torbat-e-Jam., استیبنیت؛ دنباله ی پاراژنز؛ شاره های درگیر؛ دماسنجی؛ تربت جام.اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.