سنگ شناسی و جایگاه زمین ساختی سنگ های آذرین ترشیری در منطقه ی دوکوهه (جنوب غرب بیرجند)
- سال انتشار: 1390
- محل انتشار: مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران، دوره: 19، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_IJCM-19-4_013
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 82
نویسندگان
دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
سازمان زمین شناسی کشور، ایران
دانشگاه بیرجند
دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
چکیده
سنگهای آذرین ترشیری در جنوب غربی بیرجند درون نهشته های فلیشی کرتاسه برونزد دارند. این توده ها بر اساس بررسیهای سنگنگاری و نتایج تجزیهی شیمیایی عبارتند از میکروکوارتزمونزودیوریت، تراکی آندزیت، آندزیت و داسیت. بافت غالب آنها پورفیری با زمینه ریزدانه است. فنوکریستهای آن از پلاژیوکلاز، هورنبلند و بیوتیت تشکیل شدهاند. پلاژیوکلازها دارای منطقه بندیاند. پیروکسن، کوارتز و کانی های کدر نیز در زمینه مشاهده میشود. در اغلب نمونه ها، هورنبلند دارای حاشیه سوخته است. سرشت ماگمایی این سنگها از نوع آهکی-قلیایی به حاشیه فعال قاره ای وابستهاند. این سنگها از عناصر نادر خاکی سبک و عناصر لیتوفیل بزرگ یون غنی شدگی و از عناصر نادر خاکی سنگین تهی شدگی نشان می دهند. بی هنجاری منفی نیوبیوم و غنی شدگی از عناصر لیتوفیل بزرگ یون دلیلی بر خاستگاه ماگمای به وجود آورنده ی این سنگها از ذوب بخشی با درجهی پائین یک گوشته ی غنی شده در بالای یک زون فرورانش یا ورقه اقیانوسی فرورونده است که طی صعود دستخوش آلایش پوسته ای شده است.کلیدواژه ها
Birjand, Tertiary, crustal contamination, geochemistry, calc-alkaline, بیرجند؛ ترشیری؛ آلایش پوسته ای؛ ژئوشیمی؛ آهکی- قلیایی.اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.