ژئوشیمی و سنگ شناسی تراکی آندزیت های آنالسیم دار منطقه ی اردها، شمال بزقوش، شمال غرب ایران
- سال انتشار: 1390
- محل انتشار: مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران، دوره: 19، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_IJCM-19-2_014
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 225
نویسندگان
دانشگاه تبریز
دانشگاه تبریز
دانشگاه تبریز
دانشگاه تبریز
دانشگاه تبریز
چکیده
سنگهای آتشفشانی مورد بررسی در جنوب سراب، و در شمال کوه بزقوش واقع شدهاند، که شامل روانههای آندزیتهای پورفیری، گدازههای تراکیآندزیتی همراه با توف می شوند و در شمال منطقه با رسوبهای جوان کواترنر پوشیده شدهاند. این سنگها دارای درشت بلورهایی از آنالسیم، الیوین، پیروکسن و پلاژیوکلازند. بافت اصلی این سنگها، پورفیری با زمینهی اینترسرتال است. با توجه به آنالیزهای شیمیایی، سنگهای منطقهی مورد بررسی، در گسترهی تراکی آندزیت و فنولیت تفریتی قرار میگیرند. همچنین این سنگها دارای ماهیت پتاسیم قلیایی بالا تا شوشونیتی با ویژگیهای پرآلومینیوم هستند. بر اساس بررسیهای انجام شده آنالسیم این سنگها اولیه بوده و به طور مستقیم از تبلور ماگما حاصل شدهاند. سنگهای شمال غربی بزقوش به طور مشخصی، غنی شدگی از عناصر LILE (مثلا U, Tb, Ba, Rb K,) را نشان میدهند. غنی شدگی عناصر ناسازگار Kو Rb و بیهنجاری منفی Ti و Nb در این سنگها بیشتر با گدازههای حاصل از پوستهی زیرین سازگار است. نمودارهای عنکبوتی و الگوی عناصر REE نشان میدهد که سنگهای این منطقه از یک خاستگاه یکسان به وجود آمدهاند. غنیشدگی این عناصر میتواند به دگرنهادی گوشته یا آلایش پوستهی قارهای وابسته باشد. با این وجود بی هنجاری منفی (TNT) Nb, Ta و Tb و نیز با در نظر گرفتن احتمالی فرورانش نئوتتیس در منطقه، به احتمال زیاد غنیشدگی عناصر ناسازگار میتواند نتیجهی تاثیر فرورانش بر منابع گوشتهای باشد. بر اساس بررسی عناصر REE، ماگماهای مادر سنگهای مورد بررسی احتمالا از یک خاستگاه گارنت لرزولیتی فلوگوپیتدار با درجهی ذوببخشی کم ۴ تا ۶ درصد، تحت فشار ۳۰ تا ۳۵ کیلوبار و در عمق ۹۰ تا ۱۰۰ کیلومتری ریشه گرفته است.کلیدواژه ها
Bozghush, trachy-andesitse, analcime, shoshonitic, garnet lherzolite, بزقوش؛ تراکی آندزیت؛ آنالسیم؛ شوشونیتی؛ گارنت لرزولیت.اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.