سنگ شناسی و ژئوشیمی توده ی گرانیتوئیدی مشیر آباد (جنوب قروه-کردستان)

  • سال انتشار: 1389
  • محل انتشار: مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران، دوره: 18، شماره: 4
  • کد COI اختصاصی: JR_IJCM-18-4_005
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 55
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

سارا گردیده

دانشگاه بوعلی سینا

علی اصغر سپاهی

دانشگاه بوعلی سینا

فرهاد آلیانی

دانشگاه بوعلی سینا

چکیده

توده­ی گرانیتوئیدی مشیرآباد بخشی از توده­های نفودی زون سنندج – سیرجان را تشکیل می­دهد و به­صورت کشیده و طویل با روند شرقی – غربی رخنمون دارد. بر اساس مشاهدات صحرایی و ویژگی­های کانی­شناسی، این مجموعه متشکل از سه واحد اصلی دیوریت، گرانودیوریت و گرانیت است که با نفوذی­های اندک گابروئی همراه است. بررسی­های کانی­شناسی و ژئوشیمیایی نشان می­دهند که سنگ­های این مجموعه از نوع I، آهک- قلیایی و از نظر درجه اشباع از آلومینیوم(ASI)  متاآلومین تا کمی پرآلومین تشکیل شده است. روندهای تغییرات اکسیدهای عناصر اصلی، کمیاب و کمیاب خاکی نمونه­های بخش­های مختلف این توده حاکی از پیوستگی طیف ترکیب سنگی و خویشاوندی آن­هاست. روندهای تغییرات در نمودارهای عناصر سازگار و ناسازگار در برابر یکدیگر نشان می­دهند، و از نوع تبلور جدایشی است. نمودارهای عنکبوتی چندعنصری این نمونه­ها نشان دهنده­ی تهی­شدگی آن­ها از عناصر Ta، Nb، P و Ti و غنی­شدگی آن­ها از عناصر Ce، K، Th، Rb و Ba است. غنی­شدگی نمونه­ها از LILE و تهی­شدگی آن­ها از HFSE بیانگر ماگماتیسم متاآلومین نوع I قوس­های آتشفشانی (VAG) است. پایین بودن نسبت­های Al۲O۳/(FeOtotal + MgO + TiO۲)  و (Na۲O + K۲O)/(FeO + MgO + TiO۲) و شواهد ژئوشیمی عناصر نادر خاکی و عناصر کمیاب، نشان می­دهند که خاستگاه ماگمای اولیه از پوسته­ی زیرین و طی یک حاشیه­ی ورقه­ی همگرا ایجاد شده است. نمودارهای مختلف جدایش محیط زمین­ساختی نیز حاکی از نفوذ این گرانیتوئید در یک محیط وابسته به قوس آتشفشان در حاشیه­ی فعال قاره­ای است که با توجه به پیشینه­ی زمین­شناسی منطقه، با فرورانش پوسته­ی اقیانوسی نئوتتیس به زیر ایران مرکزی همراه بوده است.

کلیدواژه ها

geochemistry, granitoid, Sanandaj-Sirjan, I type, lower crust, volcanic arc, ژئوشیمی, گرانیتوئید نوع I, سنندج - سیرجان, آهکی- قلیایی, حاشیه فعال قاره ای.

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.