عباس طالبی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران مهندسی محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)
تقی عبادی - دانشیار، گروه محیط زیست و آب، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)
الهه کوثری - استاد، گروه آموزشی شیمی کاربردی و آلی، دانشکده شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)

رشد جمعیت و ارتقای سطح کیفی زندگی بشر، با افزایش نرخ تولید پسماندهای جامد شهری همراه بوده است. طبق آمار بانک جهانی پیش بینی شده است که تا سال ۲۰۵۰ تولید پسماندهای جامد شهری به ۴۰ / ۳ میلیارد تن در سال افزایش یابد، که این مقدار بیش از دو برابر رشد جمعیت در مدت مشابه است. از این رو مدیریت و دفع این حجم از پسماند در اکثر کشورهای جهان، معضلی جدی در مسیر توسعه پایدار به شمار می آید، که عموما در کشورهایی با سطح درآمد پایین از میان انواع راهکارهای مرتبط با مدیریت پسماند همچون کاهش از مبدا، بازیافت، کمپوست، سوزاندن و دفن، استراتژی دفن به عنوان آسان ترین و کم هزینه ترین راهکار به کار گرفته می شود. با این حال آلودگی های ثانویه و پیامدهای محیط زیستی این استراتژی، لزوم برنامه ریزی برای مدیریت و کاهش مخاطرات آن را دو چندان می نماید. در این راستا تحقیق حاضر با هدف افزایش آگاهی عموم جامعه نسبت به پیامدهای استراتژی دفن پسماند صورت پذیرفته است. که از مهم ترین این پیامدها می توان به جریان یافتن شیرابه و انتشار گاز از محل دفن اشاره نمود، که هر یک از آن ها تهدید جدی برای سلامت عمومی و محیط زیست به شمار می آیند. که بدین منظور با بررسی مهم ترین تحقیقات این حوزه پژوهشی، مروری بر مشخصات این دو پیامد و روش های متداولی که برای مدیریت آن ها به کار گرفته می شود، به عمل آمد.

پسماند، دفن، شیرابه، گاز