ارتباط بین تلومر ، تلومراز ، پیری و سرطان

  • سال انتشار: 1402
  • محل انتشار: اولین همایش بین المللی زیست شناسی و علوم آزمایشگاهی
  • کد COI اختصاصی: ZISTCONF01_104
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 692
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

نسرین امیدی

گروه زیست شناسی ، دانشکده ی علوم پایه ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه ، میانه ،ایران

چکیده

تلومر ها یا ترکیبات نوکلئوپروتئینی ، کمپلکس هایی هستند که در انتهای کروموزوم های خطی یوکاریوتی قرار گرفته و دارای وظایف حیاتی بسیاری از جمله حفاظت از انتهای کروموزوم ها ، تکمیل فرایند همانند سازی انتهای کروموزوم ها ، معیاری برای مدت زمان زنده ماندن سلول ، سازماندهی صحیح کروموزوم ها در هسته ، تنظیم بیان برخی ژن ها و غیره می باشند. در طی هر تقسیم سلولی بدلیل وجود مشکل انتهایی همانندسازی ، طول تلومر ها پیوسته کاهش می یابد که سبب توقف چرخه ی سلولس می گردد . از این ور تلومر ها به عنوان ساعت کنترل کننده درونی ، تعداد تقسیمات سلولی را تعیین می کنند . تلومراز آنزیمی ریبونکلئوپروتئینی دارای فعالیت رونویسی معکوس می باشد که با اضافه کردن توالی تکراری DNA به انتهای ۳ رشته DNA سبب حل این مشکل می شود . در حدود ۹۰% از سلول های سرطانی دارای فعالیت بالای تلومرازی می باشند که سبب می شود این سلول ها دارای رشد نامیرا باشند. برخلاف این سلول ها ، سلول های سوماتیکی دارای فعالیت بالایی نمی باشند . بنابراین تجزیه فعالیت تلومراز از سلول های سرطانی می تواند به عنوان ابزار تشخیص باشد. در انتها به روش های درمانی )ژن درمانی ( و اثر محیط زندگی بر کاهش طول تلومر ها پرداخته شد.

کلیدواژه ها

تلومر ، سرطان ، تلومراز ، پیری

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.