عطا موسی خانی - کارشناس ارشد حقوق بین الملل دانشگاه مازندران

ورشکستگی شرکت های بین المللی و بنگاه های اقتصادی بزرگ، آثاری را با خود به همراه دارد. همین امر سبب شده تا کشورها درصدد باشند شیوه ای را انتخاب کنند که منافع حداکثری را برای خود و اتباعشان تامین نمیاد. در عرصه ورشکستگی بین المللی دو دیدگاه وجود دارد دیدگاه اول سرزمینی بودن و چندگانگی ورشکستگی و دیدگاه دوم وحدت عمومیت ورشکستگی است. البته در کنار این دو نظریه دیدگاه سومی نیز جدیدا به منصه ظهور رسیده است که تعدیل شده نظریه دوم است با این تفاوت که واژه همکاری به آن اضافه شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که کشورها شیوه های گوناگونی را برای قوانین خود اتخاذ می کنند. نظریه وحدت عمومیت ورشکستگی بیشتر مطابق خواسته های کشور های توسعه یافته می باشد زیرا که بیشتر شرکت های چند ملیتی و فراسرزمینی در این کشورها قرار دارد و دیدگاه صلاحیت سرزمینی و چند گانگی ورشکستگی کم و بیش منافع کشور های در حال توسعه را دوام می بخشد هرچند که دیدگاه سوم حاضر در این تحقیق قابل قبول تر بوده و متناسب با بیشتر کشور های ازجمله ایران است. تحقیق پیش رو متکی بر یافته های کتاب خانه ای است که عمدتا با استفاده از منابع الکترونیکی به روز به رشته تحریر در آمده است.

ورشکستگی بین المللی، نظریه وحدت عمومیت، نظریه سرزمینی بودن و چندگانگی، حقوق ایران