معصومه فراستی - دانشیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
علی نخزری مقدم - استادیار گروه تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
ابراهیم غلامعلی پور علمداری - استادیار گروه تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
متینه رجب نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران

به ‎منظور بررسی اثر عصاره کنوکارپوس بر مقاومت اسفناج به تنش خشکی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با دو تکرار در سال زراعی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه گنبد کاووس انجام شد. عامل های مورد بررسی شامل تنش خشکی در پنج سطح (۱۰، ۲۰، ۳۰، ۴۰ و ۵۰ درصد تخلیه مجاز) و عصاره کنوکارپوس در پنج سطح (۰، ۲، ۴، ۶ و ۸ درصد) بود. نتایج نشان داد که بیشترین افزایش بهره وری در دوره رشد از تیمار ۶% غلظت عصاره به ترتیب ۱/۰۴۵ و ۰/۲۳۵ میکروگرم بر میلی لیتر به ‎دست آمد. بهره وری آب براساس وزن خشک و بهره وری آب براساس وزن تر از تیمار بدون عصاره به ترتیب ۶۰۳/۲ درصد و ۶۹۵/۸ درصد حاصل شد. نتایج مقایسه میانگین تحت تنش آبی وزن تر اندام هوایی و از تیمار ۲% عصاره به دست آمد. حداکثر طول ریشه به ترتیب به تخلیه مجاز ۲۰ و ۳۰ درصد با ۸/۱۷ و ۸/۰۷  سانتیمتر به دست آمد و حداقل آن متعلق به تیمار ۵۰ درصد تخلیه رطوبت بود. بیشترین مقدار کلروفیل، بهره وری آب در دوره رشد و کل آب مصرفی از تیماره شاهد به دست آمد. همچنین بیشترین بهره وری آب در وزن خشک و وزن تر از تیمار ۲% عصاره حاصل شد.

تنش آبی, اسفناج, عصاره کنوکارپوس, بهره وری آب