ایوب احمدی - دانشگاه تبریز
عادل دباغ محمدی نسب - دانشگاه تبریز
سعید زهتاب سلماسی - دانشگاه تبریز
روح اله امینی - دانشگاه تبریز
حسین جانمحمدی - دانشگاه تبریز

این تحقیق به منظور بررسی اثر آرایش­های مختلف کشت بر عملکرد علوفه­ای جو و ماشک گل­خوشه­ای در کشت مخلوط و کشت خالص و ارزیابی سودمندی زراعی و اقتصادی کشت مخلوط اجرا شد. آزمایش به صورت طرح بلوک­های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار در مزرعه  تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز واقع در اراضی کرکج در هشت کیلومتری تبریز در سال ۱۳۸۸ به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل کشت خالص جو و ماشک گل­خوشه­ای، کشت مخلوط افزایشی به ترتیب ماشک گل خوشه­ای: جو در نسبت­های ۱۰۰:۱۵، ۱۰۰:۳۰ و ۱۰۰:۴۵ و کشت مخلوط جایگزین به ترتیب ماشک گل­خوشه­ای: جو در نسبت­های ۲:۱، ۳:۱ و ۴:۱ بودند. نتایج نشان دادند که بیش­ترین میزان عملکرد علوفه خشک مربوط به تیمار افزایشی ۱۰۰:۱۵ بود. بیش­ترین سودمندی کشت مخلوط (IA) متعلق به تیمار افزایشی ۱۰۰:۱۵ برابر ۴۱/۴ بدست آمد. محاسبه نسبت برابری زمین (LER) نشان داد که در کشت مخلوط ۱۰۰:۳۰ میزان عملکرد محصول ۳۲ درصد  بیشتر از تک کشتی است (۳۲/۱= .(LERبالاترین مجموع ارزش نسبی (RVT) نیز در تیمار کشت مخلوط افزایشی ۱۰۰:۳۰ برابر ۱۴/۱ بود. همچنین بیشترین مقدار علوفه خشک از تیمار افزایشی ۱۵ : ۱۰۰ به دست آمد که به مقدار ۷۰۳۰ کیلوگرم در هکتار بود. با استفاده از نتایج این آزمایش می­توان گفت که برای تولید علوفه خشک، روش کشت مخلوط افزایشی بر روش کشت مخلوط جایگزینی و کشت خالص جو و ماشک گل­خوشه­ای برتری دارد.

سودمندی کشت مخلوط ((IA, کشت مخلوط, جو و ماشک گل خوشه ای, مجموع عملکرد نسبی (RYT), مجموع ارزش نسبی (RVT), نسبت برابری زمین (LER)