بررسی اثر کاربرد مقادیر مختلف سوپرجاذب تحت رژیم های آبیاری متفاوت بر رشد و تحمل کم آبی در کشت دوم بابونه آلمانی (Matricaria chamomilla)
عنوان مقاله: بررسی اثر کاربرد مقادیر مختلف سوپرجاذب تحت رژیم های آبیاری متفاوت بر رشد و تحمل کم آبی در کشت دوم بابونه آلمانی (Matricaria chamomilla)
شناسه ملی مقاله: JR_SUST-21-4_011
منتشر شده در در سال 1390
شناسه ملی مقاله: JR_SUST-21-4_011
منتشر شده در در سال 1390
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهسا رازبان - دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه
علیرضا پیرزاد - دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه
خلاصه مقاله:
مهسا رازبان - دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه
علیرضا پیرزاد - دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه
برای بررسی اثر تنش کمبود آب روی عملکرد، اجزای عملکرد، میزان کلروفیل و تنظیم کنندههای اسمزی در بابونهآلمانی و تاثیر کاربرد پلیمرهای سوپرجاذب در کاهش اثرات خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی و در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه در سال ۱۳۸۷ اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تنش کمبود آب (آبیاری پس از ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و مقادیر پلیمر سوپرجاذب (۰، ۶۰، ۱۲۰، ۱۸۰، ۲۴۰ و ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار) بود. تجزیه واریانس دادهها اثر آبیاری را روی عملکرد کاپیتول، تعداد کاپیتول در بوته، قطر کاپیتول و ارتفاع نهنج معنیدار و روی وزن هر کاپیتول و میزان قندهای محلول غیرمعنیدار نشان داد. درحالیکه اثر پلیمر سوپر جاذب روی عملکرد کاپیتول، تعداد کاپیتول، قطر کاپیتول، ارتفاع نهنج، وزن هر کاپیتول و میزان کل کربوهیدراتهای محلول غیرمعنیدار شد. اثر متقابل آبیاری و پلیمر سوپر جاذب روی عملکرد بیوماس کل، میزان کلروفیل b, a ، کلروفیل کل و پرولین معنیدار شد. بیشترین و کمترین عملکرد کاپیتول (۸۳/۱۱۶ و ۹۸/۷۵ کیلوگرم در هکتار)، قطر کاپیتول (۵۴۴/۰ و ۴۹۷/۰ سانتیمتر) و ارتفاع نهنج (۶۷۶/۰ و ۵۶۸/۰ سانتیمتر) بهترتیب از تیمارهای آبیاری پس از ۵۰ و ۲۰۰ میلیمتر تبخیر بهدست آمدند، ولی بیشترین و کمترین تعداد کاپیتول هر بوته (۲۲/۱۹۹ و ۲۲/۹۱ عدد) به ترتیب از تیمارهای آبیاری پس از ۱۰۰ و ۱۵۰ میلیمتر تبخیر بهدست آمد. بالاترین عملکرد بیوماس کل (۵۵/۱۲۱۵ کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری پس از ۵۰ میلیمتر تبخیر از تشتک و بدون کاربرد پلیمر سوپر جاذب و کمترین مقدار آن (۴۴/۱۶۴ کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری پس از ۲۰۰ میلی متر تبخیر و کاربرد ۱۲۰ کیلوگرم در هکتار پلیمر بهدست آمد. در این بررسی در اثر تنش خشکی میزان کلروفیل a و b از تیمار آبیاری پس از ۱۰۰ میلیمتر تبخیر از تشتک تخیر به بعد کاهش یافت. بیشترین تجمع پرولین برگ (۰۰۱/۴ میلیگرم در گرم) در تیمار آبیاری پس از ۲۰۰ میلیمترتبخیراز تشتک تبخیر و کاربرد ۱۲۰کیلوگرم پلیمر در هکتار و کمترین تجمع پرولین (۷۴۸/۰ میلیگرم در گرم) در تیمار آبیاری پس از ۱۰۰میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر و کاربرد ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار پلیمر مشاهده شد. به طورکلی، تحمل خشکی در بابونه آلمانی از طریق تنظیم اسمزی پرولین بوده و کاربرد سوپرجاذب کاهش عملکرد بیوماس در شرایط کمبود آب را اصلاح کرده است.
کلمات کلیدی: آبیاری, بابونه, پرولین, سوپرجاذب, کربوهیدرات های محلول, عملکرد کاپیتول
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1715083/