صدیقه خنجری
فروغ مولا
اقدس دواچی
حمید حقانی

مقدمه : بستری شدن در بیمارستان برای کودک امری اضطراب آور است و از آنجائیکه این اضطراب بر سیر بهبودی و آینده کودک اثر مخرب دارد می توان از بازی به عنوان یکی از روشهای کاهش دهنده اضطراب استفاده کرد .   هدف : تعیین و مقایسه اختلاف میزان اضطراب کودکان بستری بدو پذیرش به کارآزمایی ، یک ساعت و پنج ساعت بعد از آن در دو گروه مورد و شاهد.   نوع پژوهش : پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی با گروه شاهد بوده است که در آن از ابزار اسپیلبرگر مخصوص کودکان برای تعیین اضطراب استفاده شده است به این ترتیب که در بدو پذیرش به کارآزمایی میزان اضطراب کودکان هر دو گروه مورد و شاهد تعیین شده سپس کودکان گروه مورد حدود نیم ساعت مشغول بازی شدند. یک ساعت بعد از پذیرش به کارآزمایی و پنج ساعت بعد از آن طی دو مرحله مجددا میزان اضطراب هر دو گروه تعیین و با اضطراب بدو پذیرش به کارآزمایی مقایسه گردید.   نمونه : نمونه پژوهش تعداد ۹۲ نفر از کودکان بستری بوده اند که به روش غیراحتمالی مستمر انتخاب و با استفاده از روش تصادفی ساده به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شده اند (۴۶ نفر در هر گروه ).   نتایج : آزمون t مستقل نشان داد بازی با اطمینان ۶/۹۴% بر میزان اضطراب کودکان تاثیر داشته و آن را کاهش می دهد اما این تاثیر طولانی مدت نبوده است .   بحث و نتیجه گیری : براساس نتایج تحقیق می توان گفت از آنجایی که تاثیر بازی بر اضطراب کودکان بستری طولانی مدت نیست لازم است طی روز اتاقهای بازی با امکانات کافی و وسایل بازی مناسب جهت سنین مختلف در بیمارستانها تدارک دیده شود تاکودکان بتوانند به طور مستمر به این امر مبادرت ورزند. تحقیقات بعدی در زمینه تاثیر بازی بر اضطراب کودکان بستری در اتاق های ایزوله ، کودکانیکه استراحت مطلق دارند و کودکان بستری در بخش های مراقبت ویژه پیشنهاد می شود.

Children play in hospital, anxiety of hospitalized children, effect of play on anxiety of hospitalized children, اضطراب ، بستری شدن ، بازی / کودکان