افسانه حسینی سرشت
فریبا نصیری زیبا
اکرم ذونعمت کرمانی
فاطمه حسینی

افزایش طول عمر انسان ها و تغییرات فیزیولوژیکی که با بالا رفتن سن رخ می دهد، باعث افزایش نیازهای مراقبتی در گروه سالمندان می گردد و از آنجا که نگرش بر عملکرد تاثیر می گذارد، نوع نگرش پرستاران نسبت به مراقبت از بیمار سالمند، بر نحوه مراقبت آن ها از بیماران سالمند، تاثیرگذار است.   پژوهش حاضر با هدف تع ی ین و مقایسه نگرش دانشجویان پرستاری و پرستاران شاغل نسبت به مراقبت از بیمار سالمند انجام پذیرفت و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود که به صورت خود ایفاء تکمیل شد، تعداد ۵۲۲ نفر (۳۰۲ نفر پرستار شاغل از پرستاران کارشناس شاغل در بیمارستان های دانشگاهی و ۱۱۰نفر دانشجوی پرستاری سال اول ۱۱۰نفر دانشجوی پرستاری سال سوم) از دانشکده های پرستاری و مامایی دولتی شهر تهران در این پژوهش شرکت نمودند . بیمارستان ها به صورت تصادفی ودانشکده ها به روش سرشماری و نمونه ها به روش مستمر نمونه گیری شدند.   نتایج نشان داد، نگرش سه گروه نسبت به مراقبت از بیمار سالمند، دارای اختلاف معنی دار بود (۰۰۰/۰ P= ) . تست آنالیز واریانس نیز نشان داد که بین میانگین نمره نگرش سه گروه مورد مطالعه تفاوت معنی دار وجود داشت (۰۰۰/۰ P= ). پرستاران شاغل دارای نگرش مثبت و دانشجویان سال سوم دارای نگرش خنثی و دانشجویان سال اول دارای نگرش منفی بودند همچنین در این پژوهش عامل سن و سابقه کار تا مرز ۱۵ سال در پرستاران شاغل، عامل زندگی با فرد سالمند در دانشجویان سال اول بر نگرش نسبت به مراقبت از بیمار سالمند اثر مثبتی را نشان داد و عامل جنس در هر سه گروه بر نگرش نسبت به مراقبت از بیمار سالمند تاثیر داشت .   با توجه به نتایج بنظر می رسد، واحدهای درسی مراقبت از بیماران سالمند در دانشگاه و تجربه مراقبت در بیمارستان بر نگرش نسبت به مراقبت از بیمار سالمند تاثیر مثبت داشته باشد. بنابراین پیشنهاد می گردد برنامه ریزی وسیعی جهت ارتقاء نگرش دانشجویان پرستاری و پرستاران شاغل و مداخلاتی جهت تقویت نگرش انجام گیرد.

Nurses\' attitude, Care plan, Elderly population, نگرش، سالمندی، مراقبت از بیمار سالمند، نگرش نسبت به مراقبت از بیمار سالمند