رویا دوکوهکی
Nasrin Sharifi
Shirin Rahnema
Parvin AzarHooshang
Iran Jahanbin

زمینه و هدف: یکی از مهم ترین عملکردهای پرستاران دادن دارو به بیماران است که مستلزم آمادگی و داشتن زیر بنای علمی قوی، مهارت در تصمیم گیری و توجه دقیق به قوانین دارو دادن است.   روش بررسی: این پژوهش یک بررسی مقطعی می باشدکه با هدف ارزشیابی دانش و عملکرد دارویی دانشجویان پرستاری در پایان سال سوم به روش آسکی صورت گرفت تعداد ۴۸ نفر (۴۵ زن و ۳ مرد) در امتحان تئوری و ۳۶ نفر در امتحان عملی شرکت کردند و از آن ها پرسش هایی در ارتباط با تجارب و فعالیت های بالینی دانشجویی ( over time ) ، استفاده از منابع دارویی اصلی و میزان مواجهه با روش های مختلف دادن دارو به عمل آمد. سپس امتحان تئوری شامل کل داروهایی که در ۶ ترم تحصیلی بر اساس اهداف کارآموزی آموخته بودند به عمل آمد. آنگاه از دانشجویان طی ۲ روز متوالی در آزمایشگاه فن پرستاری از ۹ روش دارویی (استنشاقی، موضعی، داخل جلدی، داخل عضلانی، داخل وریدی، زیر جلدی، خوراکی، لوله بینی معده ای، شیاف) به روش آسکی در ۹ ایستگاه دارویی آزمون به عمل آمد و بر اساس فرم وارسی ( check list ( مربوط به دستورالعمل های دارویی به آن ها نمره داده شد.   یافته ها: پس از جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه، تعداد مواجهه با دستورالعمل های مختلف دارویی در تجارب بالینی دانشجویان به این ترتیب بود: ۷۵/۹۳ درصد موضعی، ۲۵/۳۱ درصد استنشاقی، ۷۵/۴۳ درصد شیاف، ۹۸ درصد لوله بینی معده ای، ۲۵/۶ درصد داخل جلدی، ۹۸ درصد زیر جلدی، ۱۰۰درصد داخل وریدی، ۱۰۰درصد خوراکی و ۱۰۰ درصد داخل عضلانی. با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، ضریب همبستگی بین نمرات تئوری و عملی دانشجویان در مورد دارو دادن ۳۲/۰درصد محاسبه گردید که معرف همبستگی ضعیف در این زمینه بوده است.   نتیجه گیری: از آنجا که در حرفه پرستاری حساسیت زیادی بر طرق مختلف استعمال دارو برای بیماران وجود دارد و ارائه درست دارو به بیماران مهارت های علمی و عملی را می طلبد، جا دارد که در زمینه آموزش تئوری و عملی دانشجویان پرستاری در زمینه دارو دادن توجه خاص مبذول گردد.

Drug, Nursing Student, OSCE (Objective Structured Clinical Examination) , Evaluation., عملکرد داروئی، دانشجوی پرستاری ،ارزشیابی ، آسکی