عبدالله قاسم پور - دانشگاه آزاد اسلامی
حیدر جودت
معصومه سلیمانی

gte vml ۱]> چکیده زمینه و هدف: امروزه محققان، ورزش را به عنوان یکی از روش های تقویت کننده در رشد مولفه های روانشناختی در نظر می گیرند. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه بهزیستی روانشناختی در دانش آموزان ورزشکار و غیرورزشکار بود. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی است و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع دبیرستان شهر میاندوآب در سال تحصیلی ۱۳۹۲-۱۳۹۱ بودند. نمونه آماری پژوهش شامل ۱۰۰ دانش آموز ورزشکار و ۱۰۰ دانش آموز غیرورزشکار بودند که به صورت نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و به مقیاس بهزیستی روانشناختی Ryff (با پایایی ۶۸/۰) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t برای گروه های مستقل و تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون t نشان داد که بهزیستی روانشناختی کلی دانش آموزان ورزشکار (۸۹/۱۴±۸۶/۸۱) از دانش آموزان غیرورزشکار (۲۲/۹±۱۳/۷۶)، به صورت معناداری بیشتر است (۰۰۱/۰>P). نتایج حاصل از تحلیل واریانس چندمتغیری نیز نشان داد که روابط مثبت با دیگران و هدف در زندگی دانش آموزان ورزشکار (۸۹/۳±۸۲/۱۳ و ۴۳/۳±۹۷/۱۴) از دانش آموزان غیرورزشکار (۷۳/۲±۷۴/۱۱ و ۸۰/۲±۵۰/۱۲)، به صورت معناداری بیشتر است (۰۰۱/۰>p). اما در پذیرش خود، تسلط محیطی، رشد فردی و استقلال، تفاوت آماری معناداری بین دو گروه مشاهده نشد (۰۵/۰

Athlete, Non-athlete, Psychological well-being, Students, ورزشکار, غیرورزشکار, بهزیستی روانشناختی, دانش آموزان