علیرضا مرتضی پور - A
سحرناز نجات - A
مهدی سپیدارکیش - A
سید ابوالفضل ذاکریان - A
ابراهیم آزادگان - A
علیرضا اعتمادی دیلمی - A
فاطمه شکری - A

چکیده زمینه و هدف: مدل عدم توازن تلاش-پاداش به عنوان یکی از روش های بررسی استرس شغلی شناخته شده است. با توجه به اینکه هنوز مطالعه ای در خصوص تعیین پارامترهای فردی و سازمانی موثر بر آن در ایران انجام نپذیرفته است، هدف از انجام پیمایش حاضر تعیین پارامترهای موثر بر تلقی از عدم توازن تلاش-پاداش در کارگران ایرانی می باشد. مواد و روش ها: مطالعه مقطعی حاضر با استفاده از نتایج پیمایش روان-اجتماعی محیط های کاری که در سال ۱۳۹۴ بر روی ۱۱۱۶ نفر از کارکنان سطوح مختلف کاری کشور ایران به انجام رسیده بود، اجرا شده است. اطلاعات به وسیله پرسش نامه عدم توازن تلاش-پاداش و لیست جامعی از متغیرهای مهم از قبیل پارامترهای فردی و سازمانی جمع آوری گردید. جهت شناخت عوامل مرتبط با عدم توازن تلاش-پاداش از رگرسیون لجستیک چندمتغیره استفاده شد. نتایج به صورت نسبت شانس (Odds Ratio; OR) و با حدود اطمینان ۹۵ درصد گزارش شد. یافته ها: نسبت عدم توازن تلاش-پاداش در نزدیک به نیمی از کارگران بالاتر از نرمال گزارش گردید. پس از حذف مخدوش کننده ها، مدل رگرسیون لجستیک نشان داد که متغیرهای سطح تحصیلات (۵۰۷/۱OR=،۰۳۳/۰P=)، داشتن شغل دوم (۰۶۹/۲ OR=،۰۰۸/۰P=)، داشتن رژیم ورزشی (۳۷۵/۱OR=،۰۳۴/۰P=)، داشتن شیفت کاری (۸۲۲/۱OR=،۰۰۱/۰>P)، داشتن حق انتخاب در مرخصی ها (۸۷۸/۱OR=،۰۰۲/۰P=) و ادراک از کمبود نیرو در واحد مربوطه (۴۱۵/۲ OR=،۰۰۱/۰> P) با ادراک کارگران از میزان عدم توازن بین تلاش و پاداش در ارتباط می باشند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان اظهار داشت برای انجام مداخله به منظور کاهش استرس شغلی از طریق کمتر نمودن میزان فهم کارگران از عدم توازن بین تلاش و پاداش، احتمالا می توان بر بهبود وضعیت متغیرهایی مثل وضعیت شیفت کاری، دادن حق انتخاب در زمان های کار و استراحت، بالا بردن تعداد نیروی کمکی در مواقع ضروری و تنظیم برنامه ورزشی برای کارگران تمرکز نمود.  واژه های کلیدی: ایران، سلامت کارگران، ارگونومی، پاداش

Iran, Employee Health, Ergonomics, Reward, ایران, سلامت کارگران, ارگونومی, پاداش