خاستگاه و پیشینه تاریخی اسب ایرانی یا عرب
- سال انتشار: 1388
- محل انتشار: فصلنامه علمی پژوهش های یاددهی و یادگیری، دوره: 4، شماره: 14
- کد COI اختصاصی: JR_EDUB-4-14_003
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 143
نویسندگان
استادیار گروه تاریخ دانشگاه شهید چمران اهواز
چکیده
اسب جانوری آریائی است، که نام آن در منابع کهن ایرانی چون اوستا و منابع باستانی و مذهبی هند چون وداها و پوراناها آمده است. در نزد ملل باستانی ایران و هند ارزنده ترین قربانی در نزد خداوند «اشوامدا» یا قربانی اسب ذکر شده است. منابع تاریخی ایران از قربانی کردن ماهانه اسبی بر گور کورش بزرگ گزارش می دهند. اسب همراه با کاسی ها که بین النهرین را در قرن هجدهم پیش از میلاد تصرف نمودند، به آن سرزمین وارد و این مقدمه اشتهار اسب در سرزمینی شد، که در قرون آتی و به ویژه پس از سقوط ساسانیان به عنوان سرزمینی عربی شناخته شد. سقوط دولت ساسانی و عدم اجازه استفاده از اسب توسط ایرانیان از سوی خلفای اموی و عباسی باعث گردید، که پرورش اسب در ایران دچار رکود گردیده و به تدریج اسب ایرانی به عنوان اسب عربی شناخته شود. به ویژه که از آن پس بسیاری از سرزمین هایی که اسب در آن پرورش می یافت، در زمره سرزمین های مفتوحه عربی شناخته می شدکلیدواژه ها
اسب, بین النهرین, نیسا, شتراطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.