تحلیل پدیده های صرف اشتقاقی نامتقارن زبان فارسی در چارچوب رویکرد صیغگانی
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: دوماهنامه جستارهای زبانی، دوره: 14، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_LRR-14-4_010
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 180
نویسندگان
Department of English, Qom Branch, Islamic Azad University, Qom, Iran.
Assistant Professor of Linguistics, Faculty of Humanities, Hazrat-e Masoumeh University, Qom
Assistant Professor, Linguistics Department, Literature Faculty, Alzahra University,Tehran, Iran
چکیده
در میان بروندادهای حوزه صرفی زبان، گاه به مواردی برمیخوریم که تقارنی بین صورت و معنای آن ها وجود ندارد و تحلیل این دادهها در چارچوب رویکردهای تکواژبنیاد با مشکل مواجه میشود. از جمله این موارد میتوان به مکمل گونگی، نقش زدودگی، نقصان و همتانمایی اشاره کرد. در چنین مواردی، در چارچوب رویکرد صیغگانی در نظریههایی مانند صرف تابع های صیغگانی استامپ (۲۰۰۱) و استوارت و استامپ (۲۰۰۷)، صورت نهایی مشتق است که اهمیت دارد. این پژوهش به دنبال پاسخ به این پرسش است که چگونه نظریه صرف تابع های صیغگانی، کلمات مشتق فعلی نامتقارن فارسی را که تناظر یک به یک بین صورت و معنای آنها وجود ندارد، به کمک ابزار نظری صیغگان تحلیل و تبیینمیکند. تحلیل دادههای نامتقارن فارسی در نظریه فوق مشخص کرد که این صورتها با اعمال تابع صیغگان بر جفت ریشه فعل و مشخصههای درون یک صورتگاه در صیغگان فعل تعیین میگردند. فرض وجود بعد صرفی و بعد معنایی در سازمان صیغگانی یک واژه فعلی فارسی، تحلیل این پدیده های صرفی را در صورت کلمات مشتق فعلی موجه میسازد. لذا، عدم تقارن میان صورت و معنا دیگر مسئلهساز نخواهد بود و میتوان به شیوهای یکسان کلمات مشتق فعلی را -خواه دارای تقارن بین صورت و معنا، خواه بدون آن- تحلیل و تبیین نمود. در نتیجه این امر، تحلیل یکدست و مقرون به صرفه تری نسبت به تحلیل تکواژبنیاد ارائه میشود و دیگر نیازی به طرح راه حلهای فرعی همانند تکواژ صفر، اشتقاق صفر، تکواژگونگی ستاک های متعلق به یک واژه نخواهد بود که همگی از فرض وجود رابطه یک به یک میان صورت و معنا نشات میگرفت.کلیدواژه ها
lexeme, paradigm function, paradigm linkage, suppletion, deponency, defectiveness, syncretism, واژه (قاموسی), تابع صیغگان, پیوند صیغگانی, مکمل گونگی, نقش زدودگی, نقصان, همتابینیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.