زینب الهامی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی تهران
کیانوش حسین زهی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم، دانشگاه آزاد اسلامی زاهدان
مریم حسینی - کارشناسی جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی زاهدان
سعید افشار - کاردانی حسابداری، دانشگاه آزاد واحد آباده

یکی از زیر بنایی ترین نهادهای تمامی جوامع بشری پس از خانواده، آموزش و پرورش است. آموزش و پرورش به عنوان اساسی ترین نهاد تربیتی کشور پایه گذار شخصیت دینی، علمی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی نسل آینده است. برای دستیابی به آموزش و پرورشی مطلوب و هدفمند، باید با بینشی عمیق متکی بر مطالعات جامع و با حصول صلاحیت های کاملا تخصصی و حرفه ای و فعالیت هایی جهت دار و با در نظر گرفتن جنبه های مختلف به برنامه ریزی پرداخت .گروههای آموزشی به عنوان مجامع آموزشی، پرورشی و پژوهشی با این اندیشه به وجود آمده اند که ضمن برقراری تعامل و ارتباط سازنده بین دبیران و با جلب مشارکت آنان در فرآیند تعلیم و تربیت، زمینه استفاده از تجارب و اطلاعات علمی، آموزشی و حرفه ای صاحبنظران و دبیران در رابطه با روش های تدریس، شیوه های اندازه گیری و ارزشیابی پیشرفت تحصیلی، کاربرد تکنولوژی آموزشی، تقویت زمینه تحقیق و پژوهش در زمینه بررسی مسائل و مشکلات آموزش و پرورش و در نهایت بهبود کیفیت آموزشی و پرورشی را فراهم آورند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر ساختاری نقش گروه های آموزشی و بازرسی بر کیفیت عملکرد معلمان در مدارس و به روش توصیفی و از نوع تحلیل محتوا انجام شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که معلمان هر جامعه ای، اصلی ترین عنصر تاثیرگذار بر پیشرفت و بقا یک جامعه اند و عملکرد بهینه آنان می تواند تضمین کننده موفقیت یک جامعه باشد . نقش گروه های آموزشی به عنوان مشاور ، ارزیاب، هماهنگ کننده و رهبر گروه در مدارس تاثیر قابل توجهی بر کیفیت عملکرد معلمان دارند.

معلم، عملکرد، گروه های آموزشی، کیفیت آموزش