بیژن خورشیدپور - استادیار، گروه علوم وصنایع غذایی، دانشکده کشاورزی ، واحد ورامین پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
فاطمه نصیریان - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران،ایران

یکی از مهمترین بخش های صنعت تمام کشورها که با امنیت غذایی در ارتباط است صنایع غذایی می باشد. با کمبود منابع غذایی و افزایش جمعیت، توسعه این بخش از صنعت ضروری به نظرمیرسد. استفاده از فناوری های نوین در این بخش رویکردی جدید است که میتواند مورد توجه قرار گیرد. کشور ما یکی از بزرگترین وار دکننده های محصولات غذایی است و اگر امروز به فکر تولید و فرآوری غذا نباشیم، هر روز بر میزان واردات محصولات غذایی افزوده می شود. حال بایستی توسعه پایدار در این صنعت را دنبال کرد و با کمک فناوری به توسعه بهره وری در آن باشیم. همگرایی فناوری نانو و علم غذا منجر به بروز قابلیت های فراوانی میشود که همین امر باعث شده است که حدود ۲۰۰ شرکت بزرگ در سراسر دنیا در این زمینه سرمایه گذاریهای کلان نموده و محصولاتی نیز به بازار عرضه کنند. گذشته از محصولات ارائه شده با توجه به پتانسیل فوق العاده کاربرد فناوری نانو در صنایع غذایی انتظار می رود طی دو دهه آینده انقلاب بزرگی در زمینه صنایع غذایی و کشاورزی پدید آید به گونه ای که اثرات آن بسیار فراتر از کشاورزی مکانیزه و انقلاب سبزخواهد بود. شرکت های بزرگ صنایع غذایی و دولت ها درصددا ند حوزه کاربردی فناوری نانو در صنایع غذایی را به کمک دانشمندان صنایع غذایی مشخص کنند و از آن در جهت رفع نیازها غذایی برای ایجاد امنیت غذایی استفاده نمایند. از موارد فوق چنین استنباط می گردد که کشور ما نیز ناگزیر بایستی به این عرصه وارد گردد و نیازسنجی های ممکن بایستی هر چه سریعتر انجام گیرد. در پژوهش حاضر به اهمیت کاربرد نانوتکنولوژی در صنعت مواد غذایی در راستای تامین امنیت غذایی درصنعت غذا پرداخته شده است.

غذا، نانوتکنولوژی، نانوبیوتکنولوژی، امنیت غذایی