سازگاری زیست محیطی خدمات دیجیتال و صنعت فناوری اطلاعات ایران در بخش های میزبانی وب و خدمات ابری
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: فصلنامه علوم محیطی، دوره: 21، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_SCJS-21-1_001
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 183
نویسندگان
گروه فناوری های محیط زیست، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
گروه فناوری های محیط زیست، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
گروه فناوری اطلاعات، مدیرعامل هلدینگ گرین وب، مشهد، ایران
چکیده
سابقه و هدف: با توجه به رشد و توسعه انواع فناوری های نوین ارتباطی و اطلاعاتی در سرتاسر جهان، استفاده از خدمات دیجیتال به شکل گسترده ای در حال افزایش بوده و کشور ما ایران نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. صنایع فناوری اطلاعات و خدمات دیجیتال مقادیر قابل توجهی از انرژی را به شکل های مختلف و نیز در بخش های متعددی مانند تولید، توزیع و استفاده از تجهیزات و خدمات مربوطه، مصرف می نمایند و در نتیجه باعث تولید آلاینده های مختلف از جمله گازهای گلخانه ای و انتشار آن ها در محیط زیست می گردند. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی سازگاری زیست محیطی خدمات دیجیتال و صنعت فناوری اطلاعات ایران در بخش های میزبانی وب و خدمات ابری از طریق ارزیابی مرکز داده ای در شمال غرب ایران به عنوان نماینده ای از صنعت فناوری اطلاعات ایران در بخش های میزبانی وب و خدمات ابری می باشد.مواد و روش ها: بدین منظور در این پژوهش ابتدا از طریق انجام مطالعات کتابخانه ای و بررسی منابع، جنبه های موثر فناوری اطلاعات بر محیط زیست و همچنین استاندارد های زیست محیطی مرتبط با مراکز داده شناسایی گشته و پس از آن، سرور های ایران سرور واقع در مرکز داده شمال غرب ایران مورد بررسی قرار گرفتند. در گام بعدی پس از برآورد میزان انرژی مصرفی و کربندیاکسید تولیدی مرکز داده شمال غرب ایران (که دارای ۳۱۹ سرور فعال می باشد)، معیارهای کارایی و سازگاری محیط زیستی این مرکز داده محاسبه گشته و در پایان هم از طریق تحلیل و جمع بندی نتایج حاصله، سازگاری زیست محیطی مرکز داده شمال غرب ایران به عنوان نماینده ای از صنعت فناوری اطلاعات ایران در بخش های میزبانی وب و خدمات ابری بررسی گردید.نتایج و بحث: نتایج میزان انرژی مصرفی و آلاینده های تولیدی مرکز داده شمال غرب ایران حاکی از آن است که این مرکز داده به طور متوسط، ماهانه ۱۶/۱۸۵ مگاوات ساعت انرژی الکتریکی مصرف نموده و در پی آن نیز ۲۶/۵۳۳ تن کربن دی اکسید در ماه تولید می نماید. همچنین مقادیر معیارهای اثربخشی استفاده از کربن (CUE۱)، اثربخشی استفاده مجدد از انرژی (ERE۲) و اثربخشی مصرف توان (PUE۳) در این مرکز داده به ترتیب معادل ۸۸/۲، ۰۳/۴ و ۰۳/۴ کیلوگرم CO۲ بر کیلووات ساعت بوده و مقادیر فاکتور استفاده مجدد از انرژی (ERF۴) و ضریب انرژی سبز (GEC۵) مرکز داده نیز برابر با صفر می باشد. این مقادیر بیانگر این هستند که انرژی مصرفی مراکز داده ایران از منابع انرژی تجدناپذیر تامین گشته و پس از مصرف در بخش های مختلف نیز در نهایت به صورت گرمای مازاد در محیط رها می گردد که خود برانگیزنده تولید و انتشار مقدار زیادی گازهای گلخانه ای از جمله CO۲ در محیط بوده و آسیب های متعدد و جبران ناپذیری همچون آلودگی هوا، گرمایش جهانی، برهم خوردن اقلیم و غیره را بر محیط زیست وارد می نماید.نتیجه گیری: جمع بندی کلی اطلاعات بدست آمده از بررسی جوانب مختلف سازگاری زیست محیطی مرکز داده شمال غرب ایران به عنوان نماینده ای از صنعت فناوری اطلاعات ایران در بخش های میزبانی وب و خدمات ابری و مقایسه آن با دیگر مراکز سبز دنیا، این مرکز داده معیارهای لازم برای مطابقت با استانداردهای زیست محیطی مربوط به مراکز داده سبز یا دوستدار محیط زیست را کسب نکرده و در نتیجه سازگاری چندانی در زمینه محیط زیست نداشته و فاصله زیادی با دیگر مراکز داده سبز دنیا دارد.کلیدواژه ها
انرژی, دوستدار محیط زیست, فناوری اطلاعات سبز, کارایی, مرکز دادهاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.