زهرا ترابی - کارشناسی علوم تربیتی

پژوهش حاضر به روش اقدام پژوهی انجام شده است که هدف از آن کاهش آسیب شبکه های اجتماعی در دانش آموزان است. شبکه های اجتماعی ضرورت دنیای کنونی هستند و صرف نظر از محاسن و معایبی که صاحبنظران و کارشناسان برای آنان برشمرده اند، میزان استقبال از آنان روز به روز در حال افزایش است. آموزش و پرورش یک کشور نیز جزء ساختار اصلی جامعه است که نمی تواند از تغییر و تحولات حاصل فناوری ها به دور باشد و به عبارت دیگر؛ از فناوری ها دوری جوید بلکه ضرورت ۱ ایجاب می کند با همراهی و همگامی با چنین فناوری هایی، راهکارهای جدیدی را برای ارتقاء سطح آموزش و تسهیل فرآیند یاددهی و یادگیری اتخاذ کنند. فضاهای مجازی اینترنتی آسیب های گوناگونی در زمینه تعلیم و تربیت کودکان ایجاد کرده است؛ از جمله آسیب های اخلاقی همچون دسترسی آسان به منابع غیر اخلاقی، تضعیف باورهای دینی و القای شبهات و تعارض ارزش ها؛ آسیب های شخصیتی مثل اعتیاد به فضای مجازی، انزوای اجتماعی و اتلاف وقت؛ و آسیب های خانوادگی از قبیل کاهش ارتباطات خانوادگی، تغییر الگوی تعامل میان والدین و فرزندان، از بین رفتن تعادل قدرت در خانواده و شکاف نسل ها. بنابراین، هدایت و نظارت والدین در کنار شناخت و آگاهی از آسیب های پیش روی فضای مجازی بهترین راهکار رفع آسیب های آن است.

پیشرفت تحصیلی،شبکه های اجتماعی،آثار مخرب