Experimental Study and Evaluation of Mechanical Properties of Nano-Scale Single and Composite Structures (PCL/PU) Fabricated by Co-Electrospinning and Blend-Electrospinning Methods.
- سال انتشار: 1398
- محل انتشار: مجله علوم پیشرفته زیست پزشکی، دوره: 9، شماره: 3
- کد COI اختصاصی: JR_JABS-9-3_014
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 77
نویسندگان
. Chemical and Biomedical Engineering Department, Faculty of Engineering, University of Sistan and Baluchestan, Zahedan, Iran
. Chemical and Biomedical Engineering Department, Faculty of Engineering, University of Sistan and Baluchestan, Zahedan, Iran
. Department of Biomedical Engineering, Faculty of Engineering, Amirkabir University of Technology, Tehran, Iran
Department of Vascular Surgery, Vascular and Endovascular Surgery Research Center, Imam Reza Hospital, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
Surgical Oncology Research Center, Imam Reza Hospital, Mashhad University of Medical Science, Mashhad, Iran
چکیده
زمینه و هدف: ماتریکس خارج سلولی(ECM) به عنوان ساختار تشکیل دهنده ی بافت های بدن، جایگاهی جهت نگهداری سلول ها و ساختاری سه بعدی از نانوالیاف پروتئینی و پلی ساکاریدی با قطر ۵۰۰-۵۰ نانومتر دارد. الکتروریسی روشی است که اجازه تولید نانوالیاف در این محدوده را می دهد. مواد و روش ها: پلی کاپرولاکتان، پلییورتان و حلال های کلروفرم، اتانول، تتراهیدرو فوران و دی متیل فرمامید و ۱،۱،۱،۳،۳،۳ هگزا فلورو ۲ پروپانول مورداستفاده قرار گرفتند. ساختارهای منفرد PCL و PU و ساختار کامپوزیتی (۵۰:۵۰)PCL/PU با استفاده از روش الکتروریسی همزمان و آمیخته طراحی شدند. ساختار و مرفولوژی در ساختارهای منفرد و کامپوزیت توسط آنالیزهای SEM، FTIR و خواص مکانیکی توسط انجام تست کشش (حداکثر تحمل نیرو، تنش، کرنش و مدول یانگ) موردبررسی قرار گرفت. نتایج: ساختارهای منفرد و کامپوزیتی بر اساس روش ساخت، مورفولوژی و خواص مکانیکی مطلوبی جهت کاربردهای مهندسی بافت دارند. محدوده تغییرات میانگین قطر الیاف و مدول یانگ در ساختارهای طراحی شده به ترتیب ۸۹ ± ۲۲۸ تا ۹۵ ± ۴۷۰ نانومتر و ۳۹/۰ ± ۲۰/۱ تا ۵۴/۰ ± ۰۳/۸ مگاپاسکال است. ساختارهای کامپوزیتی ساخته شده به روش الکتروریسی همزمان و آمیخته به ترتیب کمترین میانگین قطر الیاف nm ۸۹ ± ۲۲۸ و بیشترین استحکام MPa ۵۴/۰ ± ۰۳/۸ را دارا میباشند. نتیجه گیری: ساختارهای کامپوزیتیهای طراحی شده ازنظر ساختار، مورفولوژی و خواص مکانیکی مناسب می توانند به عنوان جایگزین مصنوعی مورداستفاده قرار گیرند. ساختار های کامپوزیتی طراحی شده به روش الکتروریسی آمیخته به دلیل عدم حرکت آزادانه نانوالیاف پلی یورتان و ایجاد انقباض ذاتی در ساختار کامپوزیت میزان استحکام بیشتری را نسبت به ساختارهای دیگر نشان می دهند.کلیدواژه ها
Electrospinning, Composite Structures, Polycaprolactone, Mechanical properties, Polyurethane, الکتروریسی, ساختار کامپوزیت, پلی کاپرولاکتان, خواص مکانیکی, پلی یورتاناطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.