محسن آقاشاهی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست- منابع آب، دانشگاه تهران
مجتبی اردستانی
محمدحسین نیک سخن
بهشته طهماسبی

در مطالعات تغییر اقلیم، پیش بینی های اقلیمی آینده توسط مدل های گردش عمومی جو (GCMs) و تحت سناریوهای انتشار گازهای گلخانه ای انجام می شود. اما خروجی مدل های گردش عمومی جو که پارامترهای بزرگ مقیاس و در ابعاد چند ده هزار کیلومتر مربع اند، فاقد دقت مکانی و زمانی مناسب جهت استفاده در مطالعات ناحیه های می باشند. به این منظور از مدل های ریز مقیاس سازی جهت کاربردی نمودن مطالعات تغییر اقلیم استفاده می گردد. روش های ریزمقیاس سازی به دو دسته آماری و دینامیکی تقسیم می شوند که روش های آماری دارای کاربرد و مقبولیت بیشتری می باشند. از میان روش های آماری، مدل های LARS-WG و SDSM از معتبرترین ابزارهای ریز مقیاس سازی حال حاضر به حساب می آیند. در این تحقیق به معرفی و مقایسه این دو مدل، بر اساس نتایج کاربرد آن ها در مناطق مختلف ایران و جهان پرداخته ایم. مدل SDSM دارای عدم قطعیت کمتر و فرآیند شبیه سازی پیچیده تر و مدل LARS-WG دارای سادگی و سرعت عملکرد بیشتر و کارایی مناسبی است. همچنین بررسی ها حاکی از عدم برتری مطلق یک مدل بر مدل دیگر می باشد.

تغییر اقلیم، مدل ریز مقیاس سازی، SDSM، LARS-WG، مدل های گردش عمومی(GSMs)