هویت معنوی گردشگری از دیدگاه ادیان توحیدی

گرایش بیشازپیش گردشگران به کنجکاوی و درک مفاهیم جدید باعث شده است محققان و کنفرانس های بین المللی به موضوعهویت معنوی در گردشگری ازدیدگاه ادیان توحیدی توجه کنند تا فضایی برای تغییر نگاه صرفا مادی به این مقوله،حاصل شود . با عناصر فضایی در منظر گردشگری می توان هویت جدیدی به منظر داد وموجب ارتقای حس معنویت دربازدیدکننده وبرقراری رابطه معنوی ناملموس فرد با خویش ومحیط پیرامون گردد.ادراک معنوی گردشگر دارای دو مولفه است:انسان با محوریت شناخت و انسان با محوریت معنویت. از آنجا که در گردشگری از سال ۱۹۵۰ به این سو، محور انسان شدهاست، پیوند انسان معناگرا با گردشگری در این برهه از زمان بیش از پیش برجسته شده است. پیوند میان سفر و معنویت راباید در ادیان هم جست و جو کرد. یافته های مصاحبه با اقلیت های دینی ایران از جمله زرتشتیان و ارامنه گواه بر این است کهسفر در ادیان توحیدی پیش از اسلام نیز از جایگاه والایی برخوردار بوده است. تاکید به سفر کردن در مسیحیت و نیز یهودیت،که خیلی نقاط مشترک با اسلام دارد، فراوان است. پزوهش حاضر با توجه به این که هویت معنویی می تواند در همهسطوح زندگی انسان تاثیرات فیزیکی و روانی بلندمدتی داشته باشد، به نظر می رسد تعریف آن همچون یک هدف ازگردشگری، اقدامی پذیرفته شده خواهد بودرا مورد بررسی قرار می دهد

کلیدواژه ها:

معنویت ، معنویت در گردشگری ، ادیان توحیدی