اعظم قبادی - کارشناسی ارشد، گروه مدیریت بازرگانی، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران

هدف از پژوهش حاضر به بررسی تاثیر هوش سازمانی کارکنان بر ارتقای اثر بخشی شهرداری همدان می باشد. در این پژوهش از دو مدل هوش سازمانی آلبرخت (۲۰۰۲) و مدل اثربخشی سازمانی پارسونز (۲۰۱۱) استفاده می شود. تحقیق حاضر از لحاظ هدف یک تحقیق کاربردی و از لحاظ روش جزء تحقیقات توصیفی از نوع همبستگی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها یک تحقیق کمی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان شهرداری همدان در سال ۱۳۹۴ می باشند و تعداد کل آنان ۸۵۰ نفر هستند. نمونه آماری کارکنان در این پژوهش با توجه به جامعه آماری و با استفاده از جدول مورگان و کرجسی به روش تصادفی ساده به تعداد ۲۶۵ نفر برآورد می گردد. ابزار اندازه گیری هوش سازمانی، پرسشنامه ۴۹ سوالی کارل آلبرخت و ابزار اندازه گیری اثربخشی سازمانی، پرسشنامه ۲۸ سوالی پارسونز می باشد. نتایج به دست آمده از تحلیل رگرسیون نشان داد که هوش سازمانی بر اثربخشی سازمانی تاثیر مثبت و معنی داری دارد. همچنین تمامی ابعاد هوش سازمانی از جمله بینش استراتژیک، سرنوشت مشترک، میل به تغییر، اتحاد و توافق، کاربرد دانش و فشار عملکرد توانایی پیشگویی اثربخشی سازمانی را دارند و بعد جرات و شهامت نسبت به سایر ابعاد، تاثیر بیشتری بر اثربخشی سازمانی دارد.

هوش سازمانی، اثربخشی سازمانی، شهرداری همدان