تحلیل انتقادی مدعای حیرت آفرینی زبان قرآن در آراء سروش و مجتهد شبستری
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: دوفصلنامه قرآن شناخت، دوره: 14، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_QURSH-14-2_006
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 144
نویسندگان
استادیار گروه معارف دانشگاه صنعتی شیراز
دانشیار گروه علوم قرآن دانشگاه قم
کارشناس ارشد فلسفه و کلام ا سلامی، موسسه امام صادق (ع)
چکیده
یکی از مهم ترین ملاک های اعتبارسنجی یک دیدگاه. بازخوانی مدعیات آن انگاره از حیث معیارپذیری منطقی است. مدعای حیرت آفرینی زبان قرآن که توسط برخی از نوگرایان طرح شده. مدعی است. دستیابی به معنای روشن و نهایی آموزه ها و گزاره های قرآن بتمامه میسور آدمیان نیست؛ یعنی از یک سو بر مدعای معماگونگی و ابهام آلود ذاتی همه عبارات قرآن تاکید می شود و از دیگر سو زبان قرآن واجد معانی نامتعین خانمه ناپذیر قلمداد می گردد. این نوشتار می کوشد با کارست ملاحظات دقیق عقلی و نقلی، اصل داعبه حیرت آفرینی زبان قرآن را به گونه انتقادی تحلیل کند. نخست داعیه حیرت آفرینی زبان قرآن از حبث صحت و درستی منطقی ارزیابی می شود. سپس مجموع گزاره های ادعایی در باب حیرت آفرینی زبان قرآن از حیث انسجام منطقی به طور جدی کاوش می گردد. روش پژوهش مقاله «اسنادی و تحلیلی» بوده و یافته های تحقیق حاکی از آن است که مدعای حیرت آفرینی زبان قرآن از چند حیث معیارناپذیر و مخدوش است: از نظر صحت و درستی منطقی دچار مغالطه های توجیه ناپذیر متعددی است؛ و از لحاظ انسجام و سازواری منطقی نیز مدعیات و گزاره های ادعایی ناهمگن و خودستیز به نظر می رسد. بنابراین قرآن از زبانی فیصله بخش سود می برد؛ یعنی عامه انسان ها به معنای روشن و نهایی متن دست می پابند.کلیدواژه ها
حیرت آفرینی قرآن، زبان قرآن، فهم ناپذیری قرآن، عبدالکریم سروش، محمد مجتهد شبستری، ابهام الود، رمزی انگاری قرآنمقالات مرتبط جدید
- بررسی نسبت حاکم اسلامی و تربیت جامعه بر اساس نامه های امیرالمومنین (علیه السلام)
- مسئولیت مدنی بانک ها در قبال عملیات الکترونیکی مشتریان
- بررسی نقش معلم ، مدر سه و خانواده در تربیت اجتماعی دانش آموزان.
- واکاوی بهبود نقش و عملکرد نظام آموزش و پرورش در ارتقای جایگاه عدالت آموزشی مقاطع تحصیلی ایران
- جایگاه طریقت تجانیه در مصر
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.