پیش بینی اعتیاد به فضای مجازی بر اساس الگوهای ارتباطی خانواده و اشتیاق تحصیلی در دانش آموزان پایه ششم ابتدایی آموزش و پرورش شهر ساری

پژوهش حاضر با هدف نقش الگوهای ارتباطی خانواده و اشتیاق تحصیلی در پیش بینی اعتیاد به فضای مجازی دانش آموزان انجام پذیرفت. روش پژوهش توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر ساری در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ به تعداد ۲۷۸۵ نفر بود. تعداد نمونه ۳۳۸ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد الگوهای ارتباطی خانواده، اشتیاق تحصیلی و اعتیاد به فضای مجازی بود. تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که بینهالگوهای ارتباطی خانواده و اشتیاق تحصیلی با اعتیاد به فضای مجازی دانش آموزان رابطه معنیدار و معکوس وجود دارد. همچنین متغیرهای پیش بین می توانند ۲۹ درصد از واریانس اعتیاد به فضای مجازی دانش آموزان را پیش بینی نمایند.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به فضای مجازی ، الگوهای ارتباطی خانواده ، اشتیاق تحصیلی ، دانش آموزان.