الهه اسماعیل زاده خوش قامت - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، موسسه غیرانتفاعی تاکستان، تاکستان، ایران
آزاده ملک زاده - دکتری روانشناسی تربیتی، موسسه غیرانتفاعی تاکستان، تاکستان، ایران
مریم رهنمای - دکتری روانشناسی، موسسه غیرانتفاعی تاکستان، تاکستان، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تئاتردرمانی بر خلاقیت در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول مراجعه کننده به آموزشگاه هنری هامون شهر رباط کریم تهران در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. از میان جامعه آماری با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس و براساس نمرات پرسشنامه خلاقیت (عابدی ، ۱۳۷۲) در پیش تست ، ۳۰ نفر که دارای ملاکهای ورود و خروج بودند، نمونه آماری را تشکیل دادند. این ۳۰ نفر به طور تصادفی در ۲ گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل گزینش شدند که گروه آزمایش ، ۸ جلسه تئاتردرمانی را دریافت کرد و گروه کنترل که در لیست انتظار قرار دارند. همچنین برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس و برای تسریع در نتایج حاصله از نرم افزار SPSS-۲۲ استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که تئاتردرمانی به طور معناداری منجر به افزایش خلاقیت (سیالی ، بسط ، ابتکار، انعطاف پذیری ) در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول می شود. در نتیجه می توان گفت تئاتردرمانی رویکرد مناسبی جهت افزایش خلاقیت در دانش آموزان می باشد.

تئاتردرمانی ، خلاقیت ، دانش آموزان.