حسین مومنی مهموئی - دکتری تخصصی،گروه علوم تربیتی،واحدتربت حیدریه،دانشگاه آزاد اسلامی،ایران.
زهرا ایل مهدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی،گروه علوم تربیتی،واحدتربت حیدریه،دانشگاه آزاداسلامی،تربت حیدریه،ایران.

امروزه منابع انسانی هر سازمان به عنوان مهم ترین و کلیدی ترین منبع دارایی راهبردی محسوب می -شود. با توجه به نقش راهبردی منابع انسانی در یک موفقیت سازمان و انجام مسئولیت های صنعتی ، تجاری و اجتماعی می توان گفت که در اختیار داشتن نیروی انسانی کارامد و دارای عملکرد شغلی بالا می تواند باعث کسب مزیت رقابتی برای سازمان گردد.ارتقاء عملکرد شغلی یکی از مهمترین اهدافی است که مدیران سازمان ها در پی آن هستند چرا که ارتقاء بهره وری را در جامعه فراهم ساخته و باعث ارتقای اقتصاد ملی و همین طور کیفیت خدمات و تولید سازمان ها خواهد شد.عملکرد شغلی درجه ای از انجام وظایف محوله به فرد در شغل وی می باشد. افزایش عملکرد شغلی با عوامل بسیاری از جمله انگیزش، توانایی ، شناخت شغل ، عوامل محیطی و سازمانی مختلف ، کانون کنترل و ویژگی های شخصیتی در ارتباط است .وجدان یکی از پنج عامل اصلی شخصیت است . وجدان، توصیف کننده قدرت کنترل تکانه ها، به نحوی که جامعه مطلوب می داند و تسهیل کننده رفتار تکلیف محور و هدف محور است .وجدان ویژگی های چون آینده نگری قبل از عمل ، به تاخیراندازی ارضای خواسته ها، رعایت قوانین و هنجارها و سازمان دهی و اولویت بندی تکالیف را در بر می گیرد.وجدان کار نوعی مکانیزم خودکنترلی در امور است که به واسطه آن افراد بدون نظارت مستقیم و غیرمستقیم از بیرون، کار خود را از نظر کمی و کیفی به طور تمام و کمال انجام می دهند.

وجدان کاری ،رفتارشهروندی ،معلمان،دلبستگی شغلی .