اثربخشی گروه درمانی فعالسازی رفتاری برتنظیم شناختی هیجان و افکارمنفی تکرارشونده بیماران مبتلا به سرطان

مقدمه: امروزه هر چند مردم مدت طولانی تری با بیماری سرطان زندگی می کنند، اما نگرانی ها درباره مشکلات افراد مبتلا به سرطان و خانواده هایشان در حال افزایش است پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی فعالسازی رفتاری برتنظیم شناختی هیجان و افکارمنفی تکرارشونده بیماران مبتلا به سرطان انجام شد. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی بیماران زن و مرد مبتلا به سرطان مراجعه کننده به مراکزشیمی درمانی شهر تهران در شش ماه اول سال ۱۴۰۲ بودند. از بین آنها ۳۰ نفر به روش نمونهگیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۵) نفر) و گروه گواه ۱۵) نفر)، گمارده شدند. افراد گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای (هفته ای دوبار) به صورت گروهی برنامه درمانی فعالسازی رفتاری را دریافت کردند؛ گروه کنترل به مدت دوماه در لیست انتظار قرار گرفت. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (۲۰۰۱)،افکارمنفی تکرارشونده اهرینگ و همکاران، استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره، تحلیل شد. یافته ها: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیشآزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون افراد گروه های آزمایش و کنترل در متغیر تنظیم شناختی هیجان،افکارمنفی تکرارشونده، تفاوت معناداری وجود داشت؛. نتیجه گیری: درمجموع، با توجه به نتایج این پژوهش میتوان گفت که گروه درمانی فعالسازی رفتاری میتواند بر ارتقاء ومدیریت بهترهیجانات به شیوه شناختی و کاهش افکارمنفی تکرارشونده، اثربخش باشد.

کلیدواژه ها:

درمان فعالسازی رفتاری ، تنظیم شناختی هیجان ، افکارمنفی تکرارشونده ، سرطان