فاطمه رحیمی پور انارکی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه طراحی محیط زیست، دانشکده محیط زیست و تحصیلات تکمیلی دانشگاه تهران، تهران،

تالاب ها اکوسیستم های پویا و ویژه ای هستند که در تعامل با آن ها می توان به بهبود ساختاری جوامع انسانی و اکوسیستم های مجاور رسید. با این وجود تالاب ها کماکان تحت تهدید فعالیت های نابودگر انسانی اند. تالاب های شهری به دلیل تمرکز این فعالیت ها در حریمشان نمونه های بارزی از این تضاد هستند. لذا حفاظت و بهبود وضعیت تالاب ها امر احتناب ناپذیر است . همین موضوع هدف اصلی این تحق یق را تشکیل می دهد. تالاب عینک واقع در استان گیلان، شهر رشت نمونه ای از این دسته اند که با وجود ویژگی ها قابل استقاده برای بهبود فضای شهری و تاثیر مستقیم بر جامعه انسانی پیرامون خود دچار اختلالات شدید اکولوژیک است . پژوهش حاضر با روش تحقیق توصیفی -تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات،شامل کتابخانه ای و میدانی سعی برآن دارد که باهدف بهبود اکوسیستم شهری به معرفی پتانسیل ها و معضلات این تالاب بپردازد. به این منظور از چارچوب روش "سوآت" بهره گرفته شده است . در نهایت برمینای این روش، راهبردهای حفاظت و توسعه تالاب شهری عینک ارایه شده است . راهبردهای اصلی را اینجا اضافه کنید.حفظ حریم کنونی تالاب برای جلوگیری از دخل و تصرف بیشتر در آن، شناسایی منابع آلودگی و حذف آن ها،جابه جایی کاربری های مخرب و استفاده از تالاب به عنوان جاذبه گردشگری راهبرد های اساسی بهبود وضعیت تالاب اند. نتایج بیان کننده رابطه مستقیم کیفیت تالاب و کیفیت جوامع مجاور می باشد. پتانسیل های تالاب این امکان را فراهم میسازند تا با ارتقا کیفیت آن فضاهای شهری مرتبط با آن نیز ارتقا بیایند.

پهنه آبی ، محیط زیست شهری ، بهبود کیفیت ، سیمای شهری